|
|
| اقدامات جداسازى (احتياطهاى کلى)
|
|
اخيراً - تا حدى در پاسخ به اپيدمى AIDS - يک نوع کلىتر از جداسازى که 'احتياطهاى کلي' ناميده مىشود، پايهگذارى شده است. در اين سيستم هر عملى که شامل برقرارى ارتباط با هر بيمارى مىباشد - بهخصوص در مواردىکه با خون ادرار، مدفوع يا بزاق ارتباط دارد - توسط کارکنان بيمارستان انجام مىشود بايد از دستکش يا ساير وسايل محافظتى استفاده مىشود. در اين سيستم اهميت شستن دستها به قوت خود باقى است.
|
|
| پروفيلاکسى آنتىبيوتيکى در عفونتهاى جراحى
|
|
آنتىبيوتيکهائى که براى پيشگيرى مصرف مىشوند، نبايد شديداً توکسيک يا جزو 'آنتىبيوتيکهاى خلط اول' براى درمان عفونت استقرار يافته باشند. بهعلت احتمال ايجاد سريع مقاومت در برابر آنتىبيوتيک، احتمال دارد که داروهائى که بهطور شايع براى پروفيلاکسى بهکار مىروند. در درمان بعدى اثرى نداشته باشند.
|
|
آنتىبيوتيکهاى پروفيلاکتيک بايد برعليه ارگانيسمهائى انتخاب شوند که در عمل جراحى مورد نظر، بيشترين احتمال برخورد با آنها وجود دارد. براى اعمال جراحى تميزى که طى آنها پروتز يا اجسام خارجى ديگر کاشته خواهند شد، بايد آنتىبيوتيکهائى انتخاب شوند که بر باکترىهائى که در آن بيمارستان خاص مشکلساز هستند، تأثير داشته باشند (اغلب موارد استافيلوکوکها).
|
|
آنتىبيوتيکهائى که زودتر از ۲ ساعت قبل از جراحى تجويز مىشوند هدر مىروند مگر در ناحيهٔ عمل جراحى يک عفونت قديمى وجود داشته باشد.
|
|
بهطور معمول بايد تجويز آنتىبيوتيک پروفيلاکتيک چند ساعت پس از جراحى متوقف شود.
|
|
|
|
|
اکثر عفونتهاى بيمارستانى از طريق تماس انسانى انتقال مىيابند. هر اشکال در تکنيک جراحى که توسط هريک از اعضاء گروه جراحى مشاهده شود، بايد سريعاً اصلاح گردد. اعضاء گروه در صورت ابتلاء به عفونتهاى جلدى يا دستگاه تنفس فوقاني، يا عفونتهاى ويروسى که عطسه يا سرفه ايجاد مىکنند، مجاز به انجام جراحى نمىباشند.
|
|
لباسهاى شسته شده فقط بايد در اتاق عمل پوشيده شوند، نه در ساير نقاط بيمارستان. بايد بعد از هرگونه تماس با بيماران دچار عفونت، دستها به دقت شسته شوند. در آمادهسازى قبل از عمل، اگر جراح در مدت يک هفته گذشته دستها را براى جراحى شستشو نداده باشد، بايد به مدت ۱۰-۵ دقيقه دستها با هر مادهٔ تائيد شده شسته شوند.
|
|
|
بسيارى از قسمتهاى اتاق عمل استريل مىباشند، اما محيط عمل چنين نيست - فقط تا حدى استريل است که امکانپذير مىباشد. تلاشهائى که براى رساندن سطح استريليته به بيش از استانداردهاى طبيعي، صورت گرفتهاند، ميزان عفونت زخم را کاهش ندادهاند. اين مطلب نشان مىدهد که باکترىها در خود بيمار نيز وجود دارند و متغيرهاى ايمنى نيز عوامل تعيينکنندهٔ مهمى در عفونت مىباشند که تلاش بيشتر براى رسيدن به استريليته، آنها را تحتتأثير قرار نمىدهد.
|
|
تنها روش استريليزه کردن وسايل جراحى و دستگاهها، که کاملاً قابل اعتماد مىباشد، استفاده از بخار آب تحت فشار (اتوکلاو)، گرماى خشک، و گاز اتيلن اکسيد است.
|
|
|
معمولاً مهمترين منبع عفونت خود بيمار است.
|
|
هر زمان که ممکن باشد، بايد عفونت موجود، قبل از جراحى درمان شود. بايد ترشحات بيمارانى که داراى عفونت مجارى تنفسى مىباشند، کشت داده شده، درمان مناسب آنها آغاز شود. بايد از مجارى ادرار کشت تهيه شود و قبل از واردکردن وسايل به داخل آنها، آنتىبيوتيک اختصاصى براى عفونت اين مجارى تجويز گردد.
|
|
تراشيدن موهاى موضع جراحي، چند ساعت قبل از ايجاد برش در ناحيه، ميزان عفونت زخم را ۵۰% افزايش داده، نبايد انجام شود.
|
|
پوستى که در محدودهٔ محل جراحى قرار دارد، بايد توسط آنتىسپتيکها تميز شود.
|