هموروئيد پديده‌اى طبيعى است، و درنتيجه، هدف درمان نه مسدودکردن شبکه‌هاى هموروئيدي، بلکه رفع نشانه‌هاى بيمار است.
درمان براساس يافته‌هائى که بيمار با آنها مراجعه مى‌کند و برطبق تقسيم‌بندى زير انجام مى‌شود: هموروئيدهاى داخلى درجهٔ اول باعث خونريزى رکتال قرمز روشن و بدون درد در زمان اجابت مزاج مى‌شوند. در اين مرحلهٔ زودرس، پرولاپسى وجود ندارد. هموروئيدهاى درجهٔ دوم با زورزدن ملايم، از مجراى مقعد بيرون مى‌زنند، ولى خودبه‌خود جا مى‌افتند. هموروئيدهاى درجهٔ سوم با زورزدن بيرون مى‌آيند و بايد پس از اجابت مزاج آنها را با دست جا انداخت. بيرون‌ماندن هميشگى هموروئيد، به‌‌معناى هموروئيد درجهٔ چهارم است.
درمان طبى
بيشتر بيماران با هموروئيدهاى مراحل اوليه (درجهٔ اول و دوم) را مى‌توان با اقدامات موضعى ساده و توصيه‌هاى مربوط به رژيم غذائى درمان کرد.
شياف و پمادهاى رکتال به‌جز تأثيرات ضد درد و منقبض‌کننده، هيچ ارزش درمانى شناخته‌شده‌اى ندارند.
براى هموروئيدهاى داخلى ادماتوى دچار پرولاپس، جاانداختن ملايم و به‌دنبال آن، استراحت در بستر و کمپرس منقبض‌کنندهٔ موضعى باعث کاهش تورم مى‌شود. در بيماران داراى بيمارى التهابى رودهٔ زمينه‌اى (به‌ويژه بيمارى کرون)، زمانى‌که هموروئيدها نشانه‌دار شوند، بايد درمان طبى انجام داد.
درمان تزريقى
درمان تزريقي، نوعى اسکلروتراپي، شامل تزريق يک محلول شيميائى محرک (مثلاً فنل ۵% در روغن گياهي) به‌طور زيرمخاطى به‌درون بافت آرئولار سست بالاى هموروئيد داخلى است. عوارض نادر ولى شامل ريزش مخاط، عفونت، پروستاتيت حاد و واکنش‌هاى حساسيت به مادهٔ تزريقى هستند.
درمان تزريقى همراه با مشاورهٔ تغذيه درمانى مؤثر براى خونريزى و مراحل اوليهٔ پرولاپس هموروئيدهاى داخلى (هموروئيدهاى درجهٔ اول و دوم) است.
بستن با نوارکشى
براى هموروئيدهاى بزرگ‌شده و دچار پرولاپس، بستن با نواردرمانى عالى است. ظرف چند روز نکروز ايسکميک رخ مى‌دهد. در هر نوبت يک مجموعهٔ هموروئيدى درمان مى‌شود و در صورت نياز در فواصل ۲ و ۴ هفته‌اي، عمل تکرار مى‌شود.
عارضهٔ اصلى اين روش درد شديدى است که ممکن است آن‌قدر باشد که برداشتن نوار را ايجاب کند. براى اجتناب از اين امر، نوار بايد کاملاً بالاى محل اتصال مخاط و پوست بسته شود، جائى‌که رشته‌هاى حسى کمى وجود دارند. درد مداوم ممکن است نشانهٔ وجود عفونت جدى باشد، و ارزيابى فورى بايد انجام شود.
هموروئيدکتومى
برداشتن هموروئيد با جراحى براى بيماران دچار نشانه‌هاى مزمن و پرولاپس درجهٔ سوم و چهارم نگاه داشته مى‌شود؛ کانديداهاى جراحى اغلب خونريزى مزمن و کم‌خونى دارند و به اقدامات درمانى ساده‌تر پاسخ نداده‌اند.
اصول مهم هموروئيدکتومى شامل برداشتن بافت اضافى به تنهائى و برداشتن محافظه‌کارانهٔ آنودرم و پوست سالم است.
ديگر روش‌هاى جراحى
مقعد را مى‌توان تحت بيهوشى گشاد کرد تا نوارهاى مجراى مقعد بريده شوند. گشادکردن مقعد در ايالات متحدهٔ آمريکا پذيرش چندانى نيافته است.
