شت

	شتاب بد است جز در کار خير
		نظير: تعجيل بد است ليک در کار خير نيکوست
	شتاب خوب نيست مگر به شوهر دادن دختر و دَفن ميّت و اطعام مهمان (از ترجمهٔ زهرالربيع)
		نظير: شتاب در سه کار حلال است: دفن کردن مرده، گشادن درِ خانه به روى مهمان و شوهر دادن دختر
	شتاب در سه کار حلال است: دفن کردن مرده گشادن در خانه به روى مهمان و شوهر دادن دختران
		نظير: شتاب خوب نيست مگر به شوهر دادن دختر و دفن ميّت و اطعام مهمان (از ترجمهٔ زهرالربيع)
	شتابزدگى کار شيطان است و بى‌صبرى از نادانى
		رک: شتاب کار شيطان است
	شتاب کار شيطان است
		نظير:
		شتاب و بدى کار اهريمن است (فردوسى)
		ـ شتابزدگى کار شيطان است و بى‌صبررى از باب نادانى (مرزبان‌نامه)
		ـ به هر کار بهتر درنگ از شتاب (اسدى)
		ـ درنگ آورد راستى‌ها پديد (فردوسى)
		ـ خدا دنيا را در يک روز خلق نکرده است
		ـ خدا دنيا را در شش روز خلق کرده است
		ـ لغزش به پيش دارد اشک از دويده رفتن (جامى)
	شتابکارى کار شيطان است (سَمَک عيّار)
		رک: شتاب کار شيطان است
	شتاب و بدى کار اهريمن است٭
		رک: شتاب کار شيطان است
			٭................................	پشيمانيِ جان و رنج تن است (فردوسى)
	شتر ارزان است، خدا لعنت کند قلّاده را! ٭
		نظير:
		بوق روى حمام است!
		ـ هاون روى خانه است
		ـ شتر يک دينار، گربه هفتصد دينار!
			٭يا: شتر ارزان است اگر قلّاده در گردن نمى‌داشت
	شتر از زانوى خودش بلند مى‌شود
		نظير:
		در به پاشنهٔ خود مى‌گردد
		ـ دست به زانوى خودت بگير و بلند شو
		ـ خوش آن چاهى که آب از خود برآرد
	شتر اگر مرده باشد پوستش بار خر است!
		نظير:
		شتر خوابيده از خر ايستاده بلندتر است
		ـ پوست شتر بار خر است
	شتر بار مى‌برد و خار مى‌خورد ٭
			٭سعدى گفته است:
			حاجى تو نيستى شتر است از براى آنک	بيچاره بار مى‌برد و خار مى‌خورد (گلستان، باب هفتم، حکايت ۱۱۲)
	شتر با ملاقه آب نمى‌خورد
		نظير:
		آب سر بالا نمى‌رود
		ـ از سوراخِ سوزن نمى‌توان گذشت
	شتربان درود آنچه خر بنده کِشت٭
			٭به آب زر اين نکته بايد نوشت	.......................... (نظامى)
	شتر بر نردبان، کور به بازار، کچل به حمّام!
		رک: کور به بازار، کچل به حمّام
	شتر به شيشه کرده‌اند!
		رک: خر دجّال ظهور کرده است
	شترِ پير است، آواز کوس و دهل بسيار شنيده
		رک: شتر نقاره‌خانه است، از صداى طشتک و طبلک نترسد
	شتر پير شد و ادرار کردن ياد نگرفت!
		نظير: چهل سال است گدائى مى‌کند هنوز شب جمعه را نمى‌داند
	شتر تا نزديک کوه نشود حقارت خويش نداند (از شاهد صادق)
		نظير: منارهٔ بلند در دامنهٔ الوند پست نمايد
	شتر خفته، بلا دور!
		رک: فتنه در خواب است بيدارش مکن
	شترِ خوابيده از خر ايستاده بلندتر است
		رک: شتر اگر مرده هم باشد پوستش بار خر است
	شتر درِ خانهٔ صاحبش زانو مى‌زند
		نظير: سگ صاحبش را مى‌شناسد
	شتر در خواب بيند پنبه‌دانه (... گهى لُپ لُپ خورد گه دانه دانه)
		رک: آدم گرسنه نان سنگگ خواب مى‌بيند
	شتر در قطار مردم رنگين مى‌نمايد
		رک: مرغ همسايه غاز مى‌نمايد
	شتر ديدى؟ جاى پايش را هم نديدم!
		رک: شتر ديدى، نديدى!
	شتر ديدى، نديدى!
		نظير: شتر ديدى؟ جاى پايش را هم نديدم!
		ـ اوستاى پنبه‌زن ، هر چه ديدى دم‌ مزن!
		ـ ديده را نديده بگير
		ـ هر چيز که ديده‌اى تو ناديده بگير (مفتون همدانى)
	شتر را به علاقه‌بندى چه‌کار؟
		نظير: شتر را به نعلبندى چه‌کار؟
		ـ خرس را چه به آهنگرى؟
		ـ خرس را چه به ارّه‌کشى؟
		ـ بوزينه را به نجّارى چه‌کار؟
		ـ کار بوزينه نيست نجّارى
		ـ از بوزينه درودگرى نيايد
		ـ لال را چه به اذان گفتن؟
		ـ سگ و دستگاه بزّازى
		ـ دست و پاى شتر و علاقه‌بندى؟
	شتر را به نعلبندى چه‌کار؟
		رک: شتر را به علاقه‌بندى چه‌کار؟
	شتر را گفتند: از کجا مى‌آئى؟ گفت: از حمّام. گفتند از پاشنهٔ پايت معلوم است!
	شتر را گم کرده عقب مهارش مى‌گردد!
		رک: خر را گم کرده پى‌ افسارش مى‌گردد.
	شترِ زنبورک خانه است
		رک: يک گوشش در است، يک گوشش دروازه
	شترسوارى دولّا دولّا نمى‌شود
		نظير:
		شترسوارى و خم‌خم؟
		ـ شترسوارى و دولاّ دولاّ؟
	شترسوارى و خم خم؟
		رک: شترسوارى دولاّ دولاّ نمى‌شود
	شترسوارى و دولاّ دولاّ؟٭
		صورت ديگرى است از 'شترسوارى دولاّ دولاّ نمى‌شود'
			٭ تمثّل:
			با زهد و ورع شائبه کارى چه کنى	با دامن تر شرع مدارى چه کنى
			يا اهل ريا باش و يا مرد خدا	دولاّ دولاّ شترسوارى چه کنى(آصف ابراهيمى)
	شتر کجاش خوب است که لبش بد باشد!
		رک: عروس ما عيبى ندارد، کور است و کچل است و...
	شتر که افتاد جهازش بار قاطر است
	شتر که چهار دندان شود از آواز جَرَس نترسد
		رک: شتر نقّاره‌خانه است از صداى طشتک و طبلک رم نمى‌کند
	شتر که رفت آتش به بارش! (از جامع‌التمثيل)
	شتر که علف٭ مى‌خواهد گردن دراز مى‌کند
		نظير: تا نگريد طفل کى نوشد لبن؟
			٭يا: نواله
	شتر گم‌ کرده‌اى اندر بيابان	شتر جوئى کنى در قصر شاهان؟
	شتر مرغ است، نه مى‌پرد نه بار مى‌برد.
		نظير: به شترمرغ گفتند: بپرّ! گفت: من شترم. گفتند: بار ببر! گفت: من مرغم!
	شتر نقاره خانه است، از صداى طشتک و طلبک رم نمى‌کند
		نظير:
		شتر پير است، آواز کوس و دهل بسيار شنيده
		ـ قاطر قصاب خانه کارد خونى زياد ديده
		ـ شتر که چهار دندان شود از آواز جرس نترسد
		ـ چهل ساله به تجربه بوَد
		ـ بيدى نيست که از اين بادها بلرزد
		ـ کوس نادرى به گُرده‌اش خورده است
	شتر هر چه از خار بدش مى‌آيد گوشهٔ لبش سبز مى‌شود
		نظير: هر چه مار از پونه بدش مى‌آيد دم سوراخش سبز مى‌شود
	شتر هم بزرگ است
		رک: نه هر که به قامت مهتر به قيمت بهتر
	شتر يک بار در عمرش خنديد آن هم لبش پاره شد!
		مقا: 'يک روز که خنديد که سالى نگريست' و 'شادى بى‌غم در اين بازار نيست'
	شتر يک دينار، گربه هفتصد دينار!
		رک: شتر ارزان است، خدا لعنت کند قلّاده را
	شترى که بماند بِهْ از خرى که نماند