استافیلوکوک طلائی

.Eکولى انتروتوکسيژنيک ETEC

بيشتر موارد اسهال مسافرين را ايجاد مى‌کند. بيمارى بعد از يک دوره نهفته ۴۸-۲۴ ساعته به‌صورت اسهال آبکى ظاهر مى‌شود، که معمولاً خفيف است و تنها در موارد معدودى با تب يا استفراغ همراه است. اين اسهال معمولاً دوره کوتاهى (۴-۳ روز) دارد و مى‌توان آن را با مايع خوراکى جايگزين (محلول تجارتى يا خانگى محتوى ۵/۳ گرم کلريدسديم، ۵/۲ گرم بيکربنات سديم، ۵/۱ گرم کلريد پتاسيم، و ۲۰ گرم گلوکز در هر ليتر آب) يا داروهاى مهارکننده حرکت روده‌ها (مثلاً، لوپراميد ۴ ميلى‌گرم در ابتدا و ۲ ميلى‌گرم بعد از هر بار اسهال شل؛ حداکثر تا ۱۶ ميلى‌گرم در روز) درمان نمود. درمان با آنتى‌بيوتيک‌ها دوره بيمارى را به ۳۶-۲۴ ساعت کاهش مى‌دهد. بيسموت ساب‌ساليسيلات، که هم خواص ضدٌ ميکربى و هم ضدٌ التهابى دارد، بر روى فلور طبيعى رودها تأثير اندکى دارد. اين دارو را مى‌توان به‌صورت ۲ قرص (۵۲۵ ميلى‌گرم) هر ۶۰-۳۰ دقيقه تا حداکثر ۸ دوز مصرف نمود. از ترى‌متوپريم - سولفامتوکسازول (۸۰۰/۱۶۰ ميلى‌گرم دو بار در روز) يا يک کينولون مانند لووفلوکساسين (۵۰۰mg روزانه، تنها براى بالغين)، هر کدام به مدت ۳ روز نيز مى‌توان استفاده کرد.

کلستريديوم پرفرنژنس

C. پرفرنژنس نوعى توکسين از قبل تشکيل شده توليد مى‌کند که ۱۴-۸ ساعت بعد از مصرف گوشت چهارپايان و ماکيان يا سبزيجات آلوده باعث بيمارى مى‌شود. بيمارى به‌صورت اسهال و دل پيچه ظاهر مى‌شود و به‌ندرت بيشتر از ۲۴ ساعت طول مى‌کشد. اين بيمارى با جايگزينى مايعات (در صورت نياز) درمان مى‌شود، و نياز به آنتى‌بوتيک ندارد.

استافيلوکوک طلائى

استافيلوکوک طلائى خوردن انتروتوکسين از قبل توليد شده .S طلائى سبب شروع سريع (ظرف ۶-۱ ساعت) استفراغ و اسهال مى‌شود. مسموميت غذائى استافيلوکوکى از نظر اپيدميولوژيکى با شيوع اسهال دسته جمعى در مؤسسات نگهدارى افراد و ميزان ابتلاء بالا همراه است. اين بيمارى داراى دوره کوتاهى (کمتر از ۱۲ ساعت) است و حداکثر نياز به جايگزينى مايعات براى درمان دارد.

باسيلوس سرئوس

.B سرئوس دو سندرم بالينى ايجاد مى‌کند. نوع استفراغى آن، که توسط نوع انتروتوکسين استافيلوکوکى ايجاد مى‌شود، شبيه به مسموميت غذائى استافيلوکوکى است و از نظر اپيدميولوژيکى با مصرف برنج آلوده در ارتباط است. نوع اسهالى آن، که توسط يک انتروتوکسين شبه LTاى کولى ايجاد مى‌شود، به‌طور شايعى با دل‌پيچه همراه است. نوع اسهالى دوره کمون طولانى‌ترى (۱۶-۸ ساعت) در مقايسه با نوع استفراغى دارد.

ويبريوکلرا

وبا بر اثر ويبريوکلراى توليدکننده توکسين ايجاد مى‌شود و عمدتاً در دلتاى گنگ در شبه جزيره هند، آسياى جنوب شرقي، و آفريقا وجود دارد. يک اپيدمى که در آمريکاى جنوبى و مرکزى در حال حاضر وجود دارد در سال ۱۹۹۱ شروع شده است. اين بميارى به‌صورت تک‌گير در سواحل تگزاس و لويزيانا اتفاق مى‌افتد. مصرف آب آلوده به مدفوع انسان شايع‌ترين راه کسب بيمارى است، ولى مصرف غذاى آلوده هم ممکن است در ايجاد آن نقش داشته باشد. نشانه‌هاى بالينى که بعد از يک دورزه نهفته ۴۸-۱۲ ساعته ظاهر مى‌شوند عبارتند از: اسهال آبکى خاکسترى شديد، استفراغ، و دهيدراسيون. تشخيص وبا براساس کشت مدفوع در محيط کشت ويژه مى‌باشد. تجويز آنتى‌بيوتيک‌ها براى درمان ضرورى نيست، ولى تجويز تتراسيکلين (دوز واحد ۲ گرم به‌صورت خوراکى در بالغين) مدت و حجم دفع مايع را کاهش مى‌دهد و سرعت پاک‌سازى ارگانيم را افزاايش مى‌دهد. براى سوش‌هاى مقاوم به تتراسيکلين، مى‌توان از سيپروفلوکساسين (۳۰mg/kg به‌صورت دوز واحد خوراکي، حداکثر تا ۱ گرم) استفاده نمود اريترومايسين (۴۰mg/kg روزانه، روزى ۳ بار به‌مدت سه روز) درمان انتخابى در کودکان است.

روتاويروس

عفونت روتاويروس مهم‌ترين عامل اسهال شدى همراه با کم‌آبى بدن در کودکان کمتر از ۳ سال در سراسر جهان است. اين بيمارى به‌صورت استفراغ کمتر از ۲۴ ساعت، اسهال، و تب خفيف تظاهر پيدا مى‌کند. روتاويروس همچنين ممکن است سبب اسهال خفيف در افراد بزرگسال (تماس‌هاى خانگي)، بيمارى مسن و افراد دچار ضعف ايمنى گردد. عفونت رتاويروس درماه‌هاى سرد سال شايع‌تر است و درمان آن جايگزينى مايعات است.

ويروس‌هاى شبه نورواک

ويروس‌هاى شبه نورواک اين عوامل منتقله از راه غذا و آب عامل يک سوم اپيدمى‌هاى اسهال غير باکتريال در کشورهاى توسعه يافته هستند. اين بيمارى در تمام طول سال اتفاق مى‌افتد، و عمدتاً نوجوانان و باغلين را مبتلا مى‌کند. اين بيمارى معمولاً خفيف است و نياز به درمان ندارد.