مرا قلاش می‌خوانند، هستم

مرا قلاش می‌خوانند، هستم		من از دردی کشان نیم مستم
نمی‌گویم ز مستی توبه کردم		هر آن توبه کزان کردم، شکستم
ملامت آن زمان بر خود گرفتم		که دل در مهر آن دلدار بستم
من آن روزی که نام عشق بردم		ز بند ننگ و نام خویش رستم
نمی‌گویم که فاسق نیستم من		هر آن چیزی که می‌گویند هستم
ز زهد و نیکنامی عار دارم		من آن عطار دردی‌خوار مستم