دل و جانم ببرد جان و دلم

دل و جانم ببرد جان و دلم		بی دل و جان بماند آب و گلم
متحیر شدم نمی‌دانم		کین چه درد است در نهاد دلم
این قدر آگهم کز آتش عشق		آتشین شد مزاج معتدلم
چون بود کشته از کشنده خجل		کو مرا کشت و من ازو خجلم
بحلی خواستم چو خونم ریخت		و او ز غیرت نمی‌کند بحلم
سجلی ساختم به خونم لیک		نیست یک تن گواه بر سجلم
جان عطار مرغ دنیا نیست		گو برآی از نهاد محتملم