تغییر ویسکوزیتهٔ سم

تغيير ويسکوزيتهٔ سم با استفاده از امولسيون‌هاى معکوس (Invert emulsions)، عوامل زره‌ساز و آماس‌کننده و پلمرهاى پلى وينيل ميسر مى‌شود. تمامى اين مواد خصوصيات محلول‌هاى سم را تغيير داده و به ميزان کافى ذرات ريز سم را که فرار مى‌کنند، کاهش مى‌دهند.

امولسيون‌هاى معکوس، مخلوطى از روغن، آب و امولسيون‌‌کننده‌ها با ويسکوزيتهٔ بالا هستند (شکل: الف- يک امولسيون استاندارد، ب- امولسيون معکوس در نتيجهٔ سوسپانسيونه شدن قطرات آب در روغن). اين مخلوط‌ها همچنين اجزاء امولسيون‌هاى استاندارد هستند که معمولاً شامل يک قسمت روغن با ۱۰ تا ۱۰۰ قسمت آب هستند. امولسيون‌هاى استاندارد غلظتى شبيه آب دارند و الگوى پاشش آنها نيز شبيه آب هست. از طرف ديگر اگر در مجاورت يک امولسيون‌کننده و انرژى خارجي، امولسيون حاصل، مخلوطى با ويسکوزيته شبيه مايونز است که در آن آب در داخل روغن سوسپانسيونه (يا پخش) مى‌شود. اين مايعات با ويسکوزيتهٔ بالا سموم را به‌صورت قطرات درشتى درمى‌آورند که فرار آنها را کاهش مى‌دهد. متأسفانه اين مواد را به زحمت مى‌توان از خلال سمپاش گذراند، و به‌علت بزرگى قطرات، پوشش سم بر روى هدف ناقص خواهد بواد. اين مواد نياز به سمپاش‌هاى مخصوص و افزايش زمان سمپاشى دارند و محدود به علف‌کش‌هائى مى‌شوند که به خوبى در داخل گياه انتقال يابند. روغن‌هائى که در اين امولسيون‌هاى معکوس به‌کار مى‌روند در مقايسه با آب کمتر تبخير مى‌شوند. به اين ترتيب قطرات اين مواد تا رسيدن به علف‌هاى هرز کمتر تلف شده و بر روى سطح برگ در مقايسه با سموم آبى زمان بيشترى مرطوب باقى مى‌مانند.

امولسيون‌هاى معکوس را به اين‌گونه مى‌سازند که ابتدا روغن، امولسيون‌کننده، و علف‌کش را همراه باهم در يک مخزن قرار مى‌دهند و هم‌زمان با افزايش آب، آنقدر مخلوط را به‌هم مى‌زنند که محصولى شبيه مايونز تهيه شده، مخلوط حاصل را مى‌توان براى استفاده به يک سمپاش مناسب منتقل نمود.

يک دستگاه جديدتر نيز براى تهيهٔ امولسيون معکوس ساخته شده است که مرحلهٔ پيش مخلوط‌سازى حذف شود. در اين دستگاه روغن، امولسيون‌کننده و علف‌کش در يک مخزن و آب در يک مخزن ديگر قرار داده مى‌شود و مخلوط با فشارى که بر هر دو مايع وارد مى‌شود هم‌زمان از سمپاش خارج مى‌شود و موجب تشکيل امولسيون معکوس مى‌شود. در يک دستگاه ديگر از دو مايع، دو مخزن و دو پمپ استفاده مى‌شود، و جريان‌هاى هر دو مايع با فشار از يک نازل خارج مى‌شود. در دستگاهى ديگر يک پمپ حذف شده است و جريان هر دو مايع در يک لولهٔ مخلوط‌کن که در جلوى تنها پمپ دستگاه قرار دارد وارد مى‌شوند. اين دستگاه‌هاى دو محلوله را در هيلکوپتر و سمپاش‌هاى معمولى مزرعه مى‌توان استفاده کرد.

از امولسيون‌هاى معکوس به‌طور وسيعى در هليکوپترها براى کاربرد دقيق علف‌کش بر روى راه‌ها استفاده به‌عمل مى‌آورند. افزايش قيمت روغن و امولسيون، امولسيون‌هاى معکوس را از نظر اقتصادى در موقعيتى نامطلوب قرار مى‌دهد مخصوصاً اگر ديگر روش‌هاى کنترل فرار را بتوان جايگزين آن کرد.

پليمرهاى آماس‌کننده از جمله مواد افزاينده و غليظ‌کنندهٔ آب هستند و باعث تهيهٔ محلولى مى‌شوند که خصوصيت ژلاتينه دارد. استفاده از اين مواد از سال ۱۹۷۰ آغاز و توسعه يافت اما توسعهٔ آنها به‌علت گرانى و نياز به ابزار مخصوص و سختى کار با آنها متوقف شد.

پليمرهاى پلى‌وينيل (Poluvinal polymer)، کوهيژن محلول‌هاى سم را افزايش داده و اغلب به‌منظور کاهش فرار به مخزن سم اضافه مى‌شوند. اين مواد به ميزان ۲ تا ۸ ليتر در ۱۰۰ ليتر محلول سم استفاده مى‌شوند. پليمرهاى پلى وينيل خصوصيات مايع را به نسبت مقدار اضافه شده در مخزن تغيير مى‌دهند. وجود مويان‌ها (Surfactants) در مخزن سم هنگام استفاده از اين پليمرها ضرورى است.

يکى از مزاياى پليمرها نسبت به امولسيون‌هاى معکوس و غليظ‌کننده اين است که آنها را مى‌توان با نازل‌ها، پمپ‌ها و سمپاش‌هاى معمولى استفاده کرد. با اين وجود مواد افزاينده ممکن است ميزان خروج و الگوى خروج سم را تغيير دهند لذا بايستى سمپاش را دوباره کاليبره کرد و تغييراتى در نوک نازل‌ها، ارتفاع بوم يا حجم پاشش نازل براى يکنواختى الگوهاى پخش سم ايجاد کرد. پليمرها را نمى‌توان با فرمولاسيون‌هاى قابل اسپرى که حاوى مواد جامدى همچون پودرهاى وتابل و مواد جارى‌شونده هستند، به‌کار برد.