در این خانه کژی ای دل گهی راست

در این خانه کژی ای دل گهی راست		برون رو هی که خانه خانه ماست
چو بادی تو گهی گرم و گهی سرد		رو آن جا که نه گرما و نه سرماست
تو خواهی که مرا مستور داری		منم روز و همیشه روز رسواست
تو میرابی که بر جو حکم داری		به جو اندرنگنجد جان که دریاست
تو پر و بال داری مرغ واری		به پر و بال مردان را چه پرواست
نجس در جوی ما آب زلالست		مگس بر دوغ ما بازست و عنقاست
صلا ای آفتاب لامکانی		که ذره ذره از تابش ثریاست
بحمدالله به عشق او بجستیم		از این تنگی که محراب و چلیپاست
دهل برگیر و در بازار می‌رو		ندا می‌کن که یوسف خوب سیماست
دریدم پرده ناموس و سالوس		که جان من ز جان خویش برخاست