بگو به جان مسافر ز رنج‌ها چونی

بگو به جان مسافر ز رنج‌ها چونی		ز رنج‌های جهان و ز رنج ما چونی
تو همچو عیسی و اندیشه‌ها جهودانند		ز مکر و فعل جهودان بگو مرا چونی
ز دشمنان و ز بیگانگان زیانت نیست		که از دو چشم تو دورند ز آشنا چونی
ایا کسی که خوشی با وفا و صحبت خلق		بپرسمت ز وفاهای بی‌وفا چونی
تو همچو مرغ ز باز اجل گریزانی		ز ترس و جهد بریدن در این هوا چونی
اجل حیات توست ار چه صورتش مرگست		اگر نه غافلی از وی گریزپا چونی