از جلوه حسنت که بری از همه عیب است

از جلوه حسنت که بری از همه عیب است		آسوده دل آن است که در پرده‌ی غیب است
هم از رخ تو صحن چمن لاله به دامان		هم از خط تو باد صبا نافه به جیب است
در مرحله‌ی شوق نه ننگ است و نه ناموس		در مساله‌ی عشق نه مشک است و نه زیب است
موسی چه کند گر نکند پیشه شبانی		تا بر سرش اندیشه‌ی فرزند شعیب است
افسانه‌ی جان دادن خود هیچ فروغی		در حضرت جانان نتوان گفت که عیب است