کلمه‌های مرکب

کلمه‌هائى که از ترکيب دو يا چند کلمه يک واحد مستقل معنائى به‌وجود آورند، متصل و پيوسته نوشته مى‌شوند، مانند:

صاحب‌نظران، روشندل، دانشسرا، همچنان، چونکه، همدل، گلزار، دستنويس

استثناء: در افعال مرکب و در مواردى که اتصال نوشتن و خواندن را دشوار مى‌سازد، جداگانه نوشته مى‌شوند. مانند:

نگه‌داشت، جان داد، شکست‌پذير، دانش‌آموز

- هيچ:

اگر 'هيچ' بخشى از واژه باشد، پيوسته نوشته مى‌شود. مانند:

هيچکس، هيچگاه، هيچوقت

اگر 'هيچ' واژه مستقل باشد، جدا نوشته مى‌شود. مانند:

او هيچ توضيحى ارائه نداد.      هيچ کارى نمى‌توان کرد.

- است:

رابطه 'است' ، در تمامى موارد جدا از کلمه ماقبل و مابعد خود نوشته مى‌شود. حذف الف 'است' فقط در دو مورد جايز است: در صورتى‌که حرف آخر کلمه ماقبل آن با مصوت بلند 'ا' (الف) باشد و يا با مصوت بلند 'او' (و) مانند:

مرد است، کتاب است، خوب است، مطلوب است، پيداست، زيباست، نيکوست، خوشبوست.

- که و چه:

که و چه همواره جدا نوشته مى‌‌شود، مگر در صورت‌هاى زير:

اينکه، آنکه، چونکه، چنانکه، بلکه، آنچه، چنانچه، هرآنچه، چرا، چگونه چطور

- حذف فعل به قرينه:

حذف افعالى که در جمله‌هاى متوالى آمده‌اند در صورتى جايز است که فاعل فعل در تمام آن جمله‌ها مشترک و سوم شخص ماضى مطلق باشد. مانند:

رئيس‌جمهور با نمايندگان مجلس ديدار و با آنان گفتگو کرد.

اما اگر جمله به‌صورت زير نوشته شود، درست نيست:

رئيس‌جمهور با نمايندگان مجلس ديدار و با آنان به گفتگو پرداخت.

در خبرنويسى بهتر است حذف فعل به قرينه براى بيش از دو يا سه جمله صورت نگيرد. مانند:

سرانجام، قاتل دستگير، محاکمه و اعدام شد.

- فعل وصفى:

اين فعل در مواردى به‌کار مى‌رود که فاعل وصفى و فعلى که در انتهاى جمله مى‌آيد، يکى باشد. مانند:

رئيس‌جمهورى وارد فرودگاه شيراز شده، پس از انجام مراسم عازم شهر گرديد.

اگر جمله به‌صورت زير نوشته شود، درست نيست:

رئيس‌جمهورى وارد فرودگاه شيراز شده، استاندار فارس از ايشان استقبال کرد

جمله بالا را بايد به‌صورت زير نوشت:

رئيس‌جمهورى وارد فرودگاه شيراز شد و استاندار فارس از ايشان استقبال کرد.

توجه داريد که بعد از فعل وصفى 'واو' حرف ربط حذف مى‌شود.

در خبرنويسى بهتر است که از به‌کار بردن افعال وصفى اجتناب کرد و آنها را به‌صورت اصلى نوشت.