هیدروکسی‌کلروکواین سولفات ? HYDROXYCHLOROQUINE SULFATE

	نام فارسى		هيروکسي‌کلروکواين سولفات
	نام انگليسى		HYROXYCHLOROQUINE SULFATE
	نام تجارى دارو		Plaquenil Sulfate
	گروه دارويى		ضدمالاريا
	گروه شيميايى دارو		مشتق 4-آمینوکینولین
	مكانيسم اثر		مهار دوباره‌سازی انگل و نسخه‌برداری DNA به RNA با تشکیل کمپلکس با DNA انگل.
	موارد مصرف		مالاریای ایجاد شده به‌وسیله پلاسمودیوم ویواکس، مالاریه، اوال، فالسیپاروم (بعضی گونه‌ها) لوپوس اریتماتو، آرتریت روماتوئید.
	ميزان مصرف		مالاریا: بالغین و بچه‌ها: 5mg/kg خوراکی در هفته در همان روز، حداکثر تا 400mg درمان بایستی 2 هفته قبل از ورود به منطقه آندمیک شروع شده و تا 8 هفته بعد از ترک منطقه ادامه یابد؛ در صورتی‌که درمان بعد از قرارگیری در معرض مالاریا شروع شود، 600mg در بالغین، 10mg/kg برای بچه‌ها در 2 دوز منقسم با فاصلۀ 6 ساعت. لوپوس اریتماتو: بالغین: 400mg خوراکی 1 تا 2 بار در روز، طول درمان بسته به پاسخ بیمار دارد؛ دوز نگهدارنده 400-200 mg روزانه است. آرتریت روماتوئید: بالغین: 600-400 mg خوراکی در روز سپس 300-200 mg در روز پس از پاسخ مناسب. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، تغييرات ميدان بينائي، پورفيري، بچه‌ها (مصرف طولاني)
	توضيحات دارو		عوارض جانبی: قلبی عروقی: کاهش فشار خون، بلوک قلبی، آسیستول به همراه سنکوپ. پوستی: خارش، تغييرات پیگمانتاسیون، بثورات پوستی، بثورات شبیه لیکن پلان، اگزما، درماتیت اگزفولیاتیو، آلوپسی. دستگاه عصبی مرکزی: سردرد، تحریک، خستگی، تحریک‌پذیری، تشنج، رویاهای بد، سرگيجه، منگي، سايکوز، کاهش رفلکس‌ها. چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، تغييرات قرنيه، تغييرات شبکيه، اشکال در تطابق، وزوز گوش، سرگيجه، کري، ترس از نور، ادم قرنيه. گوارشي: تهوع،استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال، کرامپ. خوني: ترمبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، کم‌خونى هموليتيک، لکوپني. احتياطات: در ديسکرازى خوني، بيمارى گوارشى شديد، بيمارى نورولوريک، الکليسم، بيمارى کبدي، کمبود G-6PD، پسوريازيس، اگزما، حاملگى (در گروه C قرار دارد) با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۲ـ۱ ساعت. انتشار: در کبد، کليه، ريه، اريتروسيت‌ها، چشم و پوست تغليظ مي‌شود. متابوليسم: کبدى (به متابوليت فعال دفع: کليوى (نيمه عمر ۱۲۰ـ۷۰ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف آنتي‌اسيدهاى حاوى آلومينيوم و منيزيوم باعث کاهش جذب گوارشى آن مي‌شوند. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ در درمان طولاني‌مدت يا دوز بيش از ۱۵۰mg/day تست‌هاى چشمى بايد انجام شود. ـ مطالعات کبدى هر هفته: ALT, ASt, بيليروبين. ـ آزمايشات خوني: CBC؛ زيرا ديسکرازى خونى ممکن است ايجاد شود. ـ کاهش رفلکس‌هاى زانو و مچ پا. ـ ECG در طول درمان. ـ مراقب کاهش موج T و پهن‌شدن کمپلکس QRS باشيد. توصيه‌ها: ـ براى حفظ سطح دارو، قبل يا بعد از غذا در همان ساعت مصرف شود. ـ تزريق عضلانى بعد از آسپيراسيون انجام شود زيرا در صورت ورود دارو به خون ممکن است باعث کاهش فشارخون، آسيستول، بلوک قلبى شود؛ محل تزريق را عوض کنيد. ـ در دماى اطاق و در ظروف محکم و تيره‌رنگ نگه‌داريد؛ تزريق بايد در محيط خنک انجام شود. ارزيابى باليني: واکنش‌هاى آلرژيک: خارش، راش، کهير. ديسکرازى خوني: بي‌حالي، تب، کبودي، خونريزى (نادر). سميت گوشى (وزوز گوش، سرگيجه، تغييرات شنوائي) با آزمايش شنوائى سنجى بايد قبل و بعد از درمان انجام شود. مسموميت: تارى ديد، اشکال در تطابق، سردرد، سرگيجه، رفلکس زانو و مچ پا، در اين‌صورت دارو را بايد بلافاصله قطع نمود. آموزش به بيمار و خانواده: ـ براى کاهش فوتوفوبى در نور خورشيد از عينک آفتابى استفاده شود. ـ ادرار ممکن است به رنگ تيره يا قهوه‌اى تغيير رنگ بدهد. ـ مواردى مانند اشکالات شنوائي، بينائي، تب، خستگي، کبودي، خونريزي، که ممکن است نشانه ديکسرازى خونى باشند به مريض گفته شود. درمان مصرف بيش از حد دارو: القاء استفراغ، لاواژ معدي، تجويز باربيتورات (بسيار کوتاه اثر)، وازوپرسين؛ تراکئوستومى ممکن است لازم شود.