اندک اندک جمع مستان می‌رسند

اندک اندک جمع مستان می‌رسند		اندک اندک می پرستان می‌رسند
دلنوازان نازنازان در ره اند		گلعذاران از گلستان می‌رسند
اندک اندک زین جهان هست و نیست		نیستان رفتند و هستان می‌رسند
جمله دامن‌های پرزر همچو کان		از برای تنگدستان می‌رسند
لاغران خسته از مرعای عشق		فربهان و تندرستان می‌رسند
جان پاکان چون شعاع آفتاب		از چنان بالا به پستان می‌رسند
خرم آن باغی که بهر مریمان		میوه‌های نو زمستان می‌رسند
اصلشان لطفست و هم واگشت لطف		هم ز بستان سوی بستان می‌رسند