آب خضر و می شبانه یکی است

آب خضر و می شبانه یکی است		مستی و عمر جاودانه یکی است
بر دل ماست چشم، خوبان را		صد کماندار را نشانه یکی است
پیش آن چشمهای خواب آلود		ناله‌ی عاشق و فسانه یکی است
پله‌ی دین و کفر چون میزان		دو نماید، ولی زبانه یکی است
گر هزارست بلبل این باغ		همه را نغمه و ترانه یکی است
خنده در چشم آب گرداند		ماتم و سور این زمانه یکی است
پیش مرغ شکسته‌پر صائب		قفس و باغ و آشیانه یکی است