نیک میخواهی که: از خود دورم اندازی دگر

نیک میخواهی که: از خود دورم اندازی دگر		و آن دل سنگین ز مهر من بپردازی دگر
آتشی در من زدی از هجر و میگویی: مسوز		با من مسکین سر گردان نمیسازی دگر
دل ز من بردی و گویی: با تو بازی میکنم		راست میپرسی؟ به خون من همی بازی دگر
پرده‌ای انداختی بر روی و سیلی در گذار		تا مرا در آتش اندوه نگذاری دگر
زان همی ترسم که: چون فارغ شوی از قتل من		روی را رنگین کنی و زلف بترازی دگر
بسته‌ای بر دیگرانم باز و می‌دانم که چیست؟		ایمنم کردی که پنهان بر سرم تازی دگر
سختم از حضرت جدا کردی و از درگاه دور		آه! اگر بر حال من چشمی بیندازی دگر
مفلس و بیمایه مگذارم چنین، گر هیچ وقت		تازه خواهی کرد با من عهد انبازی دگر
اوحدی را خون همی ریزی، که دورش میکنی		صوفی کافر نخواهی کشتن، ای غازی، دگر