جدول درمان براساس LDL

ديس‌ليپيدمى‌ها

ديس‌ليپيدمى‌ها هم افزايش کلسترول LDL و هم کاهش کلسترول HDL با خطرات قلبى - عروقى همراهى دارد. در تمام بالغين دست کم هر ۵ سال يک‌بار بايد وضعيت چربى ناشتا (کلسترول تام، ترى‌گليسيريدها، HDL و LDL) را بررسى کرد. توصيه رژيم غذائى و / يا درمان داروئى بستگى دارد به آنکه آيا فرد دچار بيمارى سرخرگ‌هاى کرونر (CAD) مى‌باشد يا عوامل خطر آن‌را دارد و نيز به آنکه سطح LDL او چقدر است (جدول - درمان براساس LDL ). دارودرمانى در بيمارانى که دچار آترواسکلروز اثبات شده‌اند (يعنى سابقه CAD، سکته مغزي، بيمارى عروقى محيطي) بايد سخت‌گيرانه‌تر باشد. اگر HDL پائين باشد [کمتر از 1mmol/L (کمتر از 40mg/dl)] بايد فرد را تشويق به انجام تغييرات سودمند در سبک زندگيش نمود: ترک سيگار، رژيم غذائى براى کم کردن وزن در صورتى‌که چاقى باشد، ورزش.

جدول درمان براساس LDL

گروه بيمار			سطح اوليه LDL برحسب mmol/L) mg/dL)
		درمان با رژيم غذائى			درمان داروئى			سطحى از LDL که قصد داريم به آن برسيم بر حسب mg/dL
	بدون CAD و داراى متر از دو عامل خطر			(۴/۱) ۱۶۰ ≤			(۴/۹) ۱۹۰ ≤			(۴/۱) ۱۶۰ <
	بدون CAD و داراى دو يا بيش از از دو عامل خطر			(۳/۴) ۱۳۰ ≤			(۴/۱) ۱۶۰ ≤			(۳/۴) ۱۳۰ >
	دچار CAD			(۲/۶) ۱۰۰ <			(۳/۴) ۱۳۰ ≤			(۲/۶) ۱۰۰ ≥

LDL: ليپوپروتئين با چگالى پائين (Low-Density Lipoprotein)

CAD: بيمارى سرخرگ‌هاى کرونر (Coronary artery Disease)

هيپرتانسيون

هيپرتانسيون درمان فشار خون بالا (بيشتر از 90/140 mmHg) خطر سکته مغزى و نارسائى احتقانى قلب را کاهش مى‌دهد؛ اکثر مدارک از کاهش وقايع کرونرى نيز حمايت مى‌کند. در بيماران پير نيز که دچار هيپرتانسيون سيستوليک به تنهائى هستند (فشار خون سيستوليک - بيشتر از ۱۶۰mmHg و دياستوليک کمتر از ۹۰mmHg) خطر، با درمان ضدٌ فشار خون کاهش مى‌يابد.

ديابت شيرين

ديابت شيرين / مقاومت نسبت به انسولين گلوکز سرم نشتا>ِ 125mg/dL) 6/9mmol/L ) تشخيص ديابت را تأييد مى‌کند؛ بيشتر ديابتى‌ها دچار آترواسکلروز مى‌شوند. ديابت نوع ۲ اغلب با ساير عوامل خطر از جمله پائين بودن کلسترول HDL، افزايش ترى‌گليسريدها و ذرات کوچک و پرتراکم LDL همراه است. کنترل دقيق گلوکز سرم عوارض حاصل از ديابت بر روى عروق کوچک (رتينوپاتي، بيمارى کليوي) را کاهش مى‌دهد ولى موجب کاهش عوارض عروق بزرگ (CAD، سکته مغزي) نمى‌شود. کنترل عوامل خطر وابسته در ديابت (مانند ديس‌ليپيدمي) وقايع قلبى - عروقى را کاهش مى‌دهد و بايد با قدرت دنبال شود. در صورت لزوم، حتى اگر بيمارى علائم CAD را نداشته باشد، بايد از مهارکننده‌هاى آنزيم HMG-GOA ردوکتاز جهت رساندن LDL به زير 6/2 mmol/L (کمتر از 100mg/L) استفاده کرد.

جنس مذکر / وضعيت پس از يائسگى

خطر کرونرى در مردان در مقايسه با زنان هم‌سن خود بيشتر است، اما پس از يائسگى خطر در زنان با سرعت رو به افزايش مى‌نهد. در زنان يائسه درمان با استروژن جايگزين، LDL را کاهش و HDL را افزايش مى‌دهد، اين کار در مطالعات مشاهده‌اى همراه با کاهش خطر وقايع کرونرى بوده است. اما کارآزمائى‌هاى بالينى (Clinial Trial) دقيقى که اخيراً انجام گرفته حصول چنين نتيجه سودمندى را تأييد نمى‌کند، به‌همين خاطر درمان با هورمون جايگزين نبايد به‌عنوان امرى معمول براى رسيدن به هدف کاهش خطر قلبى - عروقى تجويز شود.

تغيير شيوه زندگى

تغيير شيوه زندگى براى کاهش خطر قلبى بايد فرد را تشويق نمود. سيگار کشيدن را قطع کند، به عادات ورزشى مناسب روى آورد (بيش از ۳۰ دقيقه فعاليت بدنى با شدت متوسط در روز، و رژيم غذائى معقولى را انتخاب نمايد (داراى چربى اشباع شده و نيمه اشباع به ميزان کم، ميوه و سبزيجات و فرآورده‌هاى لبنى کم‌چربى به مقدار زياد). فرد بايد تشويق شود که چاقى خود را برطرف کند.