به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی

به مبارکی و شادی بستان ز عشق جامی		که ندا کند شرابش که کجاست تلخکامی
چه بود حیات بی‌او هوسی و چارمیخی		چه بود به پیش او جان دغلی کمین غلامی
قدحی دو چون بخوردی خوش و شیرگیر گردی		به دماغ تو فرستد شه و شیر ما پیامی
خنک آن دلی که در وی بنهاد بخت تختی		خنک آن سری که در وی می ما نهاد کامی
ز سلام پادشاهان به خدا ملول گردد		چو شنید نیکبختی ز تو سرسری سلامی
به میان دلق مستی به قمارخانه جان		بر خلق نام او بد سوی عرش نیک نامی
خنک آن دمی که مالد کف شاه پر و بالش		که سپیدباز مایی به چنین گزیده دامی
ز شراب خوش بخورش نه شکوفه و نه شورش		نه به دوستان نیازی نه ز دشمن انتقامی
همه خلق در کشاکش تو خراب و مست و دلخوش		همه را نظاره می‌کن هله از کنار بامی
ز تو یک سال دارم بکنم دگر نگویم		ز چه گشت زر پخته دل و جان ما ز خامی