پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

از هر چه ترنجیدی با دل تو بگو حالی


از هر چه ترنجیدی با دل تو بگو حالی    کای دل تو نمی‌گفتی کز خویش شدم خالی
این رنج چو در وا شد دعوی تو رسوا شد    زشتی تو پیدا شد بگذار تو نکالی
در صورت رنج خود نظاره بکن ای بد    کی باشد با این خود آن مرتبه عالی
بنگر که چه زشتی تو بس دیوسرشتی تو    این است که کشتی تو پس از کی همی‌نالی
گر رنج بشد مشکل نومید مشو ای دل    کز غیب شود حاصل اندر عوض ابدالی
از ذوق چو عوری تو هر لحظه بشوری تو    کای کعبه چه دوری تو از حیزک خلخالی
در بادیه مردان را کاری است نه سردان را    کاین بادیه فردان را بزدود ز ارذالی
در خدمت مخدومی شمس الحق تبریزی    بشتاب که از فضلش در منزل اجلالی


همچنین مشاهده کنید