دانی که چیست رشته‌ی عمر دراز من

دانی که چیست رشته‌ی عمر دراز من		مشکین کمند خسرو مسکین نواز من
گفتم دلیل راه مجانین عشق چیست		گفتا که تار طره زنجیر ساز من
گفتم که نور چشمه‌ی خورشید از کجاست		گفت از طلوع طلعت عاشق گداز من
تا جان میانه من و جانانه حایل است		کی پی برد به سر حقیقت مجاز من
تا از هوای نفس گذشتم به راه عشق		برخاست از میانه نشیب و فراز من
تا در خیال حورم و اندیشه‌ی قصور		جز مایه‌ی قصور نگردد نماز من
کردم به راه عشق دمی ترک دین و دل		کمد به صد کرشمه پی ترک تاز من
پیداست ناز و غمزه‌ی پنهان آن پری		از پرده برگفتن عجز و نیاز من
تا شد فروغی آن رخ رخشنده آشکار		نتوان نهفت در پس صد پرده راز من