|
|
|
درمان بايد به‌صورت مراقبت حمايتى با توجه به اتيولوژى ويژهٔ آن، باشد. براى مثال، در بيماران دچار نارسائى پيش‌کليوى به‌دليل از دست رفتن مايع از GI، ممکن است بتوان با تجويز مايعات IV جهت افزايش حجم، ARF را نسبتاً سريع تصحيح نمود. همين درمان در بيماران پيش‌کليوى مبتلا به CHF متفاوت است؛ در اين شرايط، درمان بيمارى زمينه‌اى با گشادکننده‌هاى عروقى و يا عوامل اينوتروپيک، احتمالاً فوايد بيشترى خواهد داشت.
|
|
|
تنها براى تعداد نسبتاً کمى از علل داخل کليوى ARF، درمان بى‌خطر و مؤثر وجود دارد. ARF ناشى از واسکوليتيدها ممکن است به گلوکوکورتيکوئيدهاى با دوز بالا و عوامل سينوتوکسيک (مانند سيکلوفسفامايد) پاسخ دهد؛ در برخى از ديگر شرايط انتخابى [مانند سندرم گودپاسچر و سندرم هموليتيک - اورميک / پورپوراى ترومبوسيتوپنيک ترومبورتيک (HUS/TTP)]، پلاسمافرز و تعويض پلاسما مى‌تواند مفيد باشد. براى درمان ARF ناشى از پيلونفريت با اندوکارديت، ممکن است درمان آنتى‌بيوتيکى کافى باشد. در مورد استفاده از گلوکوکورتيکوئيدها در نفريت بينابينى آلرژيک، اطلاعات متناقضى وجود دارد. بسيارى متخصصين استفاده از آن‌را در صورتى پيشنهاد مى‌کنند که على‌رغم قطع داروى آزارنده، شواهد بالينى مبنى بر نارسائى پيشروندهٔ کليوى وجود داشته باشد و يا در بيوپسي، مدارکى دال بر وجود بيمارى شديد بالقوه اصلاح‌پذير، يافت شود.
|
|
|
درمان انسداد مجراى ادراري، اغلب به مشاوره با يک اورولوژيست نيازمند است. ممکن است انجام مداخلات ساده‌اى چون قرار دادن کاتتر فولى يا ادقامات پيچيده‌اى چون جاگذارى استنت‌هاى متعدد در حالب و / يا لوله‌هاى نفروستومي، ضرورت يابد.
|
|
|
|
|
انجام دياليز براى ARF و بهبود عملکرد کليه بيشتر موارد ARF کسب شده از جامعه يا بيمارستان، با گذشت زمان، صبر و اقدامات حمايتى محافظه‌کارانه، بهبود مى‌يابند. اگر ARF غير پيش‌کليوى به پيشرفت خود ادامه دهد، بايد دياليز انجام شود. معيارهاى سنتى انام دياليز عبارتند از: افزايش حجم مقاوم در برار ديورتيک‌ها؛ هيپرکالمي؛ انسفالوپاتى که دليل ديگرى نداشته باشد؛ پريکارديت، پلوريت و يا ديگر سروزيت‌هاى التهابي؛ و اسيدوز متابوليک شديد که سبب اختلال عملکرد تنفسى يا گردش خون شده باشد. عدم توانائى فراهم نمودن مايعات لازم براى تجويز آنتى‌بيوتيک‌ها، داروهاى اينوتروپ يا ساير داروها، و / يا تغذيه را نيز بايد از موارد کاربرد دياليز به‌شمار آورد.
|
|
|
روش‌هاى انتخابى دياليز براى ARF عبارتند از:
|
|
|
۱. همودياليز متناوب (IHD; Intermittent Hemodialysis)
|
|
|
۲. دياليز صفاقى (PD)
|
|
|
۳. درمان جايگزينى مداوم کليه CRRT; Continuous Renal Replacement Therapy که به‌معنى تصفيهٔ خونى مداوم به‌روش شريانى - وريدى يا وريدى - وريدى است).
|
|
|
اکثر بيماران، با IHD تحت درمان قرار مى‌گيرند. استفاده از يک غشاء غير سلولزى براى IHD در بيماران انتخابي، مى‌تواند ميزان بروز آسيب کليوى را محدود کند و با افزايش بهبود عملکرد کليه، همراه بوده است. در بسيارى از مراکز، CRRT تنها براى بيمارانى تجويز مى‌گردد که معمولاً به‌دليل هيپوتانسيون، قادر به تحمل IHD نيستند. در مراکز ديگر، CRRT به‌عنوان روش انتخابى براى بيماران بسترى در واحدهاى مراقبت ويژه، در نظر گرفته مى‌شود.
|
