کلرفنیرامین مالئات - CHLORPHENIRAMINE MALEATE

	نام فارسى		کلرفنيرامين مالئات
	نام انگليسى		CHLORPHENIRAMINE MALEATE
	نام تجارى دارو		Aller-Chlor, Chlo-Amine, Chlortab, Chlor-Trimeton, Phenetron Telachlor, Teldrin, Trymegan, Viralegine
	گروه دارويى		آنتي‌هيستامين، آنتاگونيست گيرندۀ H1
	گروه شيميايى دارو		آنتاگونيست رسپتو H2 و يك نوع الكيل‌آمين است.
	مكانيسم اثر		اثر بر عروق خوني، دستگاه گوارش و دستگاه تنفس ازطريق رقابت با هيستامين در اتصال با رسپتور H2 مي‌گذارد، پاسخ آلرژيك را ازطريق مهاركردن هيستامين كاهش مي‌دهد.
	موارد مصرف		علائم آلرژي، رينيت.
	ميزان مصرف		بالغين: مصرف خوراكى 4-2 ميلي‌گرم روزانه سه الى چهار مرتبه و حداكثر مي‌توان تا 36 ميلي‌گرم روزانه مصرف نمود. مصرف از راه تزريق عضلانى يا تزريق وريدى يا زيرجلدى با دوز 40-5 ميلي‌گرم روزانه مي‌باشد. بچه‌هاى 12-6 سال: مصرف خوراكى 2 ميلي‌گرم در هر 6-4 ساعت و حداكثر روزانه 12 ميلي‌گرم مي‌توان استفاده كرد. و يا از فرم SUS-REL مقدار 8 ميلي‌گرم قبل از خواب و يا روزانه مصرف شود. بصورت SUS-REL براى بچه‌هاى كمتر از 6 سال نبايد تجويز شود. بچه‌هاى 5-2 سال: مصرف خوراكى 1 ميلي‌گرم در هر 6-4 ساعت و حداكثر روزانه 4 ميلي‌گرم مي‌توان استفاده كرد. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط نسبت به آنتاگونيست‌هاى رسپتور H، در حمله آسم حاد و در بيماري‌هاى دستگاه تنفس تحتاني، گلوكوم زاويه بسته، حاملگى (گروه B)، شيردهي، نوزادان، طى دو هفته پس از درمان با منوآمين اكسيدازها.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: سيستم عصبى مركزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، نامتعادل بودن حركات، خستگي، اضطراب، سرخوشي، گيجي، احساس گزگز، و نوريت. تنفسي: افزايش ترشحات، خس‌خس، و سفتى قفسه صدري. خوني: ترومبوسيتوپني، اگرانولوسيتوز، آنمى هموليتيك. گوارشي: خشكى دهان، تهوع، بي‌اشتهائي، اسهال. پوست: حساسيت در مقابل نور. دستگاه ادرارى تناسلي: احتباس ادرار، سوزش ادرار و تکرر ادرار. چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، گشاد شدن مردمک‌ها، وزوز گوش، انسداد بيني، خشکى بينى و گلو و دهان. احتياطات: در افزايش فشار داخل چشم در بيماري‌هاى کليوى و قلبي، در فشار خون و آسم برونشيال، در حملات صرعي، در زخم معده استنوزه، در پرکارى تيروئيد در هيپرتروفى پروستات و در انسداد مثانه با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: خوراکى ۶۰ـ۳۰ دقيقه. عضلاني: ۱۰ دقيقه. اوج اثر: خوراکى ۶ـ۲ ساعت. مدت اثر: ۶ـ۴ ساعت. دفع: کليوى (نيمه عمر: ۲۴ـ۱۲ ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان الکل و مواد خواب‌آور و آرام‌بخش باعث تشديد تضعيف CNS مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ ميزان I&O روزانه، نسبت به احتباس ادرار، تکرر ادرار و سوزش ادرار آگاهى داشته باشيد و در صورت بروز آنها دارو را قطع کنيد. ـ در طى مدت درمان، طولاني‌مدت CBC را بررسى کنيد. توصيه‌ها: ـ تزريق وريدى بدون اينکه رقيق شود و به‌مقدار ۱۰ ميلي‌گرم در يک دقيقه يا بيشتر تزريق شود. ـ در صورت بروز علائم گوارشسى به‌همراه غذا مصرف شود گرچه ممکن است جواب آن کمى کاهش يابد. روش تهيه / تجويز: ـ در صورت خشک‌شدن دهان از آب‌نبات، آدامس و يا ترکردن مکرر دهان استفاده شود. ـ در دماى اتاق و ظرف دربسته نگهدارى شود. ارزيابى باليني: پاسخ به درمان: از بين رفتن آب‌ريزش بينى يا احتقان بينى و يا راش‌هاى موضع. ديسکرازي‌هاى خوني: ترومبوسيتوپني، اگرانولوسيتوز، به‌ندرت ممکن است رخ دهد. وضعيت تنفسي: تعداد دفعات تنفس و ريتم آن، افزايش ترشحات ريه، خس‌خس، و سفتى قفسه سينه را مدنظر داشته باشيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ که اشکال طولانى اثر دارو را نجوند و يا خرد نکنند. ـ که تمام جوانب مصرف دارو را بدانند و در صورت بروز گيجى خواب‌آلودگى و افت فشار خون به پزشک اطلاع دهند. ـ که از رانندگى و ساير فعاليت‌هاى خطرآفرين در صورت بروز خواب‌آلودگى اجتناب ورزند. ـ از مصرف همزمان الکل و يا ساير مهارکننده‌هاى سيستم عصبى خوددارى کنند. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: منفى کاذب: تست‌هاى حساسيتى پوست. درمان مصرف بيش از حد دارو: شربت IPECAC را تجويز کنيد و يا لاواژ معده انجام دهيد در ضمن مي‌توان از ديازپام، منقبض‌کننده‌هاى عروقى و يا باربيتورات‌هاى کوتاه اثر هم استفاده کرد.