درد لمبر

ـ چه وقت به پزشک مراجعه کنیم:

۱. بعد از هر آسیب، هرچند کوچک، درد لمبر ادامه یابد یا بدتر شود.

۲. درد مانع خواب یا فعالیت‌های معمولی می‌شود.

۳. زخم باز یا درد پا هم وجود دارد.

ـ درد لمبر نشانهٔ چیست:

درد لمبر می‌تواند به‌علل مختلف باشد. درد ممکن است عمیق و در خود مفصل لگن باشد. گاهی درد در بافت‌های اطراف مفصل است، مثلاً در اثر التهاب کیسهٔ زلالی (کیسهٔ پر از مایعی که بین سطوح استخوانی قرار دارد). وترهائی نیز در اطراف لگن وجود دارند که آن را به پاها و پشت متصل و محکم می‌کنند. التهاب یا آسیب دیدن اینها نیز درد لمبر ایجاد می‌کند. درد ممکن است مربوط به‌خود لگن نباشد و منشأ آن در جائی دیگر، مثلاً پشت، باشد. حتی درد ممکن است علت خارجی داشته باشد، مثل خوابیدن روی تشک خیلی نرم یا پوشیدن کفش تنگ.

التهاب مفصل از علل شایع درد لمبر است و معمولاً التهاب استخوانی مفصلی است که از گرفتاری‌های سالخوردگی است و تقریباً همه تا حدودی به آن مبتلا می‌شوند. اگر دچار شکستگی لگن شده باشید، احتمال ابتلا به التهاب استخوانی مفصلی در شما بیشتر می‌شود. همچنین ممکن است التهاب شبه روماتیسمی مفاصل هم خود را در لگن نشان دهد، گرچه کمتر شایع است. این از انواع گرفتاری‌های ناتوان‌کننده است که معمولاً در جوانی بروز می‌کند.

گاهی یک عیب ساختاری سرچشمهٔ درد لمبر است. انحنای ستون مهره‌ها یا کوتاهی یک پا نسبت به پای دیگر باعث درد لمبر می‌شود. گرچه اضافه وزن دقیقاً یک عیب ساختاری نیست، اما این هم می‌تواند باعث ایجاد درد در لگن شود.

ـ درمان درد لمبر:

گرچه درد لمبر چیز مزاحم و ناراحت‌کننده‌ای است، اما زیاد نگران نباشید، راه‌های مختلفی برای تسکین آن وجود دارد. آن را گرم کنید. استفاده از گرمای مرطوب اولین کاری است که می‌‌توانید بکنید، چون رطوبت باعث نفوذ بیشتر گرما می‌شود. حوله‌ای را در آب داغ خیس کنید، آن را بچلانید، و ۲۰ دقیقه روی باسن خود بگذارید. این کار را سه تا چهار بار در روز انجام دهید. می‌توانید حوله‌ای خشک را روی حولهٔ خیس بگذارید تا گرمای آن هدر نرود.

ورزش را کم کنید. وقتی درد شدید است، چند هفته فعالیت ورزشی خود را کم کنید. (اما به کلی کنار نگذارید) به‌جای آن بیشتر نرمش و ورزش‌های سبک بکنید. پماد گرم‌کننده بزنید. هم خود پماد و هم مالیدن آن باعث راحت‌تر شدن ماهیچه‌های لگن می‌شوند. پمادهای حاوی منتول را با کیسهٔ آب گرم استفاده نکنید، چون ممکن است باعث سوختگی شدید شود.

ماساژ دهید. ماساژ دادن ماهیچه‌های لگن به تسکین درد آن کمک زیادی می‌کند. ماساژ باید متمرکز بر ناحیهٔ سرچشمهٔ درد باشد. دارو بخورید. اگر مسکن‌های بدون نسخه، مثل آسپیرین و استامینوفن، درد را آرام نکنند، پزشک دارو‌های قوی‌تری می‌دهد. او حتی ممکن است قرص یا تزریق هیدروکورتیزون تجویز کند. هیدروکورتیزون در کاهش التهاب بعد از آسیب بسیار مؤثر است.

راحت بخوابید. روی لگن دردناک نخوابید و برای نرم کردن تشک از یک بالشتک استفنجی استفاده کنید. کفش مناسب بپوشید. کفش اندازهٔ پا و سبک بپوشید. کفش‌های مخصوص دویدن بسیار سبکند و برای افزایش ایستائی پا طراحی شده‌اند.

عصای مناسب به دست بگیرید. اگر برای راه رفتن و ایستادن به عصا نیاز دارید، اندازهٔ آن را درست انتخاب کنید. اگر اندازهٔ عصا بلند یا کوتاه باشد، درد لمبر را بیشتر می‌کند. وزن کم کنید. وزن اضافی باعث شدیدتر شدن درد لمبر می‌شود. با هر قدمی که بر می‌دارید، دو تا سه برابر وزن بدنتان به‌صورت فشار بر روی لگن وارد می‌شود. کاهش هر کیلوگرم وزن اضافی دو تا سه کیلوگرم فشار روی مفصل لگن را کم می‌کند.

جای درد را مشخص کنید. اگر برای درمان درد لمبر نزد پزشک می‌روید، دقیقاً مکان و زمان درد را برای او مشخص کنید. نوع درد را هم به‌ او بگوئید - درد مبهم است یا تیر می‌کشد، دائمی است یا متناوب، با حرکت شدید می‌شود یا آرام می‌گیرد، و نوع حرکاتی که درد را بدتر می‌کند.

آزمایش کنید. اگر پزشک تشخیص التهاب مفصل بدهد، شاید نیاز به انجام چندین نوع آزمایش باشد، چون بیش از ۱۰۰ نوع التهاب مفصلی وجود دارد. خود را برای اسکن استخوان یا MRI (تصویرنگاری با تشدید مغناطیسی) آماده کنید. پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی نیز تجویز کند و شما را برای انجام ورزش مناسب و گرما درمانی و فراصوت درمانی به مرکز فیزیوتراپی بفرستد.

ساختمان بدنتان را کنترل کنید. ممکن است انحنای کوچکی در ستون مهره‌ها یا کمی کوتاهی یک پا داشته باشید و خود ندانید. پشت به یک آینه قدی بایستید و آینهٔ دیگری را بالای شانه بگیرید تا از پشت خود را ببینید، یا به کسی دیگر بگوئید شما را از پشت به‌دقت نگاه کند. اگر یکی از زانوان بالاتر از دیگری باشد، اگر باستنتان به یک طرف افتاده است، یا اگر پشتتان کج به‌نظر می‌رسد، احتمالاً دچار یک مشکل ساختاری هستید.

خوشبختانه، اشکال راه رفتن قابل تصحیح است. باید کفش داری تخت متناسب بپوشید یا حتی فقط کفی داخل کفش بگذارید. اگر گرفتاری شدید باشد، پزشکتان شما را به یک متخصص استخوان معرفی می‌کند. جراحی کنید. معمولاً شکستگی لگن به عمل جراحی نیاز دارد. گذاشتن یک میله در استخوان لگن آن را سر جای خود نگاه می‌‌دارد. در شکستگی‌های شدید یا التهاب شدید مفصلی، جراح ممکن است مفصل گرفتار را بردارد و مفصل مصنوعی به‌جای آن بگذارد.

عفونت لگن نیز ممکن است به جراحی و تزریق درون سیاهرگی آنتی‌بیوتیک نیاز پیدا کند. و در مواردی که یک تومور باعث درد لمبر شده است، بعد از نمونه‌‌برداری، پرتو درمانی، شیمی درمانی، و جراحی انجام می‌شود. (رجوع کنید به: التهاب مفصل؛ درد مفصل).