ای خم چرخ از خم ابروی تو

ای خم چرخ از خم ابروی تو		آفتاب و ماه عکس روی تو
تا به کوی عقل و جان کردی گذر		معتکف شد عقل و جان در کوی تو
کی دهد آن را که بویی داده‌ای		هر دو عالم بوی یکتا موی تو
در میان جان و دل پنهان شدی		تا نیاید هیچ‌کس ره سوی تو
چون تویی جان و دلم را جان و دل		من ز جان و دل شدم هندوی تو
عشق تو چندان که می‌سوزد دلم		می نیاید از دلم جز بوی تو
پشت گردانید دایم از دو کون		تا ابد عطار در پهلوی تو