|
|
| دوران نوجوانى در جوامع مختلف با يک سلسله رفتارها و تشريفات دوران بلوغ همراه است که برحسب جوامع مختلف تفاوت مى‌کند. تشريفات مربوط به دوران بلوغ و ورود به سن بزرگسالى در گذشته با رفتارهائى که دسته‌هاى جوانان زمان ما دارند تا حدى با هم مقايسه شده و منجر به ارائهٔ تئورى‌هاى عملى در مورد رفتار دسته يا باندهاى جوانان در شهرها شده است.
|
|
| اين مطالعه براساس اين فرضيه استوار است که دسته‌هائى از جوانان زير فشار مسائل مختلف درونى (رواني) و بيرونى (اجتماعي) گرايش به رفتارهاى ويژه‌اى پيدا مى‌کنند بدين معنى که همواره خود را از اجتماع نگه داشته و عزلت را بر دوستى و معاشرت‌هاى جمعى ترجيح مى‌دهند. در مقابل اين نمونه، نمونهٔ دستهٔ ديگر از جوانان که کاملاً با آن متضاد است، مطرح شده است.
|
|
| دستهٔ دوم از جوانان که در کشورهاى غربى زياد ديده مى‌شوند نه تنها از اجتماع فرارى نيستند و به گوشه‌نشينى و انزوا و تحمل رنج زمان تمايل نشان مى‌دهند بلکه امنيت و قدرت خود را در همراهى و همفکرى جوانان ديگر جستجو مى‌کنند و با همنوائى و وساطت آنها گاه عليه جامعه و بزرگتران يک نوع طرز فکر مخالف از خود نشان مى‌دهد.
|
|
|
|
| جوانان را از نقطه نظرهاى مختلف در چند گروه طبقه‌بندى مى‌کنند که هر گروه و دسته مسائل احتياجات خاصى دارند.
|
|
| - از نظر سنى:
|
| اگر دوران نوجوانى و جوانى را از سن ۱۲ سالگى تا ۲۵ سالگى بدانيم در داخل اين سنين چند گروه که هر کدام داراى خصوصيات و نيازمندى‌هاى ويژه‌اى است از يکديگر متمايز مى‌شود مثلاً گروه ۱۰ تا ۱۲ ساله (نوجوان) ۱۲ تا ۱۵ ساله (بالغ) ۱۵ تا ۱۸ ساله (رشيد) و ۱۸ ساله به بالا که در اين سن جوان تا جد زيادى پرورش يافته و يا به اصطلاح شخصت او شکل گرفته است.
|
|
| - گروه‌هاى اجتماعى:
|
| محصلان، کارگران، کشاورزان يا گروه‌هاى ديگرى که در داخل يا خارج اين گروه‌ها هستند و هر کدام آمادگى معينى براى درک مسائل دارند و سبک زندگى و خصوصيات خانوادگى آنها با يکديگر متفاوت است لذا بايد از يکديگر متمايز شوند و برنامه‌هاى خاص براى هر گروه تدارک ديده شود.
|
|
| - توزيع جغرافيائى:
|
| ممکن است جوانان روستائى را از شهرنشينان و جوانان تهرانى را از ساير دسته‌ها تا حدى متمايز است، زيرا هر دسته داراى خصوصيات فکرى و تمايلات خاصى هستند.
|
|
| - وضع اقتصادى:
|
| حداقل گروه بى‌نياز متوسط الحال و نيازمندان را بايد از يکديگر تفکيک کرد زيرا از نظر شيوهٔ طرح مسائل دوران جوانى و حوائج و نوع خواسته‌ها با يکديگر متفاوت هستند. از طرفى جوانان نيازها و خواسته و تمايلات مشترکى دارند که ضمن توجه به اين تنوع بايستى بيشتر روى اين مشترکات آنها تکيه شود و به اصطلاح از مجموع اين متغيرها متوسطى به‌دست آيد که برنامه‌هاى پرورشى تابع آن گردد و اين خود بدون اشکال صورت‌پذير نيست. آنچه مهم است در اينجا وضعيت گروه‌هاى جوان و نوجوان شهرنشين، به‌خصوص کسانى که در شهرهاى بزرگ سکونت دارند.
|
|
| پرورش فکرى و شخصيت اجتماعى جوانان
|
|
| لازم است جوانان در انجمن‌ها و گروه‌هاى مختلفى که موجب رشد فکرى و پرورش شخصيت اجتماعى آنان مى‌گردد، شرکت داده شوند. اين انجمن‌ها بايد با مشارکت خود آنان تشکيل و اداره شود و فعاليت‌هاى مختلف ادبى و هنرى و علمى ورزشى آنها را که به‌طور طبيعى بدان‌ها علاقمند هستند به‌وجود آورد و شکل منظم و صحيحى به آنها بخشد.
|
|
| تفريح و سرگرمى بايد در جهت پرورش شخصيت آنها باشد، بايد عادات خوب مانند ورزش، علاقه به مطالعه، علاقه به‌کار و فعاليت و نظم و ترتيب به آنها القا شود و همچنين از آنجا که اکثريت جوانان بيشتر داراى منطقى عاطفى هستند لازم است که شيوهٔ برخورد با آنها و با واکنش‌هائى که در برابر مشکلات دارند به‌درستى رهبرى گردد و در جهت صحيح عقلانى و انسانى سوق داده شود. از طرفى، با توجه به دگرگونى‌هاى دائمى و تزلزل فکرى بايستى در برنامه‌هاى خاص جوانان سنت‌ها محترم شمرده شود و آداب و رسوم و عادات ديرين ملى تا آنجا که جنبهٔ مثبت دارد مورد توجه خاص قرار گيرد.
|
|
| به‌طور خلاصه براى پرورش فکرى و رشد شخصيت اجتماعى جوانان رعايت نکات زير شايان اهميت است:
|
|
| - جوانان تنها به تفريح نياز ندارند بلکه کسب اطلاعات و معلومات و نياز به تجسس و ساير مسائل آموزشى و همچنين پرورش و تلطيف ذوق آنان ضرورى بوده و لازم است راه‌هائى براى ارضاى آن جستجو شود.
|
|
| - مشارکت و فعاليت جوانان در امرى که مربوط به خود مى‌باشد، موجب تحقق بسيارى از آرمان‌هاى آنها است که آنها را از زندگى غيرفعال خارج کرده و به محيط فعال مى‌کشاند.
|
|
| - شيوهٔ صحيح تجزيه و تحليل و تفکر منطقى عملاً بايد به جوانان آموخته شود.
|
|
| - لازم است که اقداماتى به‌عمل آيد تا تحولى به نفع جوانان روستائى، کارگر و محروم آن صورت گيرد، تا آنها نيز، از نظر پرورشى و آموزش به جوانان شهرنشين و تحصيل کرده نزديک شوند و بين جوانان شهرها و نقاط مختلف کشور ارتباط برقرار شود.
|
|
| - پرورش شخصيت جوانان و نوجوانان که اهميت فوق‌العاده‌اى دارد لازم است صفات خوب و پرورش اراده و واکنش‌هاى صحيح در مقابل مسائل مورد نظر قرار گيرد.
|
|
| - با توجه به تزلزل فکرى و تحولات دائمى و روزمره بايستى در پرورش جوانان سنت‌ها محترم شمرده شود و آداب و رسوم و آنچه مورد توجه عموم است همواره مورد احترام قرار گيرد.
|
|
| - برنامه‌هاى پرورشى جوانان نه تنها در مسائل اجتماعى و مشکلات خاص آنها بلکه در زمينهٔ شغلى و تحصيلى نيز بايد راهنمائى آنها باشد.
|
|
| - به مسئلهٔ بزهکارى نوجوانان و جوانان خاصه در شهرهاى بزرگ توجه خاصى مبذول شود.
|
