چگونگی تغییر ساخت سنی و پیر شدن جمعیت

- پير شدن امرى است اجتناب‌ناپذير و پذيرفته شده.

- پيش‌بينى‌ها نشان مى‌دهد که انتقال جمعيت در کشورهاى در حال توسعه با سرعت بسيار زيادترى نسبت به آنچه که در کشورهاى توسعه يافته تجربه داريم در حال وقوع است.

- سرعت افزايش نسبت سالمندان در کشورهاى در حال توسعه از آنچه که در کشورهاى توسعه يافته تجربه داريم فراتر خواهد رفت.

- سالخوردگى جمعيت که در حال حاضر به‌عنوان يک مسئله خاص کشورهاى توسعه يافته مطرح است در اوائل قرن آينده؛ کشورهاى در حال توسعه را هم فراخواهند گرفت و اين کشورها نيز داراى ساخت جمعيتى سالخورده خواهند شد (فاطمه طهباز ۱۳۵۹).

مقصود از کشورهاى داراى ساخت جمعيتى جوان يا سالخورده مربوط به تقسيم‌بندى سازمان ملل متحد است که کشورها را به سه نوع داراى ساخت جمعيت جوان، بزرگسال و سالخورده تقسيم کرده است که مشخصهٔ آنها ميزان نسبت جمعيت سالخورده ۶۵ ساله و بالاتر آن کشورها است به اين صورت که کشورهاى داراى جمعيت جوان کشورهائى هستند که نسبت سالخوردگان آن زير ۴ درصد باشند، کشورهاى داراى جمعيت بزرگسال کشورهائى هستند که نسبت سالخوردگان آن بين ۴ تا ۶ درصد باشد و کشورهاى داراى جمعيت سالخورده کشورهائى هستند که نسبت جمعيت سالمند آن ۷ درصد يا بيشتر باشد که در اين رابطه در سال ۱۹۸۰ تعداد ۸۹ کشور داراى جمعيت جوان، ده کشور داراى جمعيت بزرگسال و ۲۷ کشور داراى جمعيت سالخورده بوده‌اند (Inter national persspective on Aging) در کشور ما نسبت سالخوردگان ۶۵ ساله و بالاتر معمولاً از ۴ درصد بيشتر نبوده است.

'در سرشمارى سال ۱۳۵۵ نسبت سالخوردگان ۶۵ ساله و بالاتر در ايران برابر ۵۲/۳ درصد و در سرشمارى سال ۱۳۶۵ اين نسبت برابر ۴/۳ درصد و در سرشمارى سال ۱۳۷۰ اين نسبت برابر ۱۷/۳ درصد کل جمعيت و در سال ۱۳۷۵ برابر ۳۲/۴ درصد کل جمعيت بوده است (سالنامه آمارى، ۱۳۶۳، ۱۳۶۵، ۱۳۷۵).