طیف سلامتی

سلامتى و بيمارى به‌دنبال يکديگر قرار دارند و مرز مشخص و قاطع ندارند، پائين‌ترين نقطهٔ طيف سلامتى و بيمارى مرگ است و بالاترين نقطهٔ آن بنابر تعريف WHO سلامت مثبت قرار دارد (براساس شکل - طيف سلامتى بيمارى -) و بنابراين بديهى است که سلامت در دامنه‌اى بين رفاه بهينه تا سطوح مختلف اختلال عمل بدن، از جمله از کار افتادگى کلى يعنى مرگ است. غالباً گذار از مرحله‌ٔ بهينه سلامت به ناسلامتى تدريجى است و چنان نيست که يکى تمام و ديگر آغاز شود.

نظريهٔ طيف سلاميت مؤيد آن است که سلامت يک فرد ايستا نيست بلکه پديده‌اى پويا و فرآيندى دائماً در حال دگرگونى است که تغييرات دائمى ظريف دارد آنچه امروزه به‌عنوان پيشينهٔ سلامتى در نظر گرفته مى‌شود ممکن است فردا کمترين حدد سلامتى باشد. يعنى هر شخص مى‌تواند امروز در بهترين حالت سلامتى باشد و فردا سطوح سلامتى او کاهش يابد. و اينها گواه آن است که سلامت را يکباره و براى همه نمى‌توان به‌دست آورد بلکه بايد همواره در حال تجديد باشد. سلامتى هم مانند بيمارى داراى درجات يا سطوح مختلف سلامتى است، همان‌طور که بيمارى شدت و ضعف دارد. در طول زندگى هر شخص هم به درجات متفاوتى از سلامتى برخوردار است.