شو، شه، شى (۲)

	شير خفته را روباه عاجز تواند کرد (سَمَک عيّار)
		رک: روباه شير بسته را بتواند زدن
	شير را از مور صد زخم است٭
		نظير: پيل را از پشه صد رنج است٭٭
		ـ خوشگل‌ها در دالان بدگل‌ها گريه مى‌کنند
		اسب تازى شده مجروح به زير پالان	طوق زرّين همه بر گردن خر مى‌بينم (منسوب به حافظ)
		ـ از سختى پالان چه دهم شرح که ماتحت	مجروح چنان گشته که مافوق ندارد!
			٭ و ٭٭ مأخوذ از اين بيت معروف جمال‌الدين عبدالرزاق که در ضمن قصيده‌اى در شکايت از روزگار سروده است:
			شير را از مور صد زخم، اينْتْ انصاف اى جهان	پيل را از پشه صد رنج، اينْتْ اى روزگار
	شير را بچّه همى مانَد بدو٭
		رک: تره به تخمش مى‌رود حسنى به بابا
			٭.........................	تو به پيغمبر چه مى‌مانى بگو (مولوى)
	شير را سلسله در گردن و روبَه همه شب	فارغ‌البال به اطراف دمن مى‌گردد
	شير زنجيرى ز شير بيشه کم‌صولت‌تر است (عليشير نوائى)
	شير شير است اگر ماده اگر نر باشد
		نظير:
		شير نر و ماده ندارد
		ـ شير که از بيشه درآمد نر و ماده ندارد
	شير قالين دگر و شير نيستان دگر است٭
		نظير:
		شير عَلَم کى بوَد همسر شير ژيان (خاقانى)
		ـ شير برفين را نباشد قوّت شيرين عرين (اميدى)
			٭بوريا فرش من و فرش توانگر قالين	.................... (غنى کشميرى)
	شير که از بيشه درآمد نر و ماده ندارد
		رک: شير شير است اگر ماده اگر نر باشد
	شير که پير شد بازيگر شغال مى‌شود
		رک: مار که پير شد قورباغه سوارش مى‌شود
	شير گردن ستبر از آن دارد	که رسولى به خرس نگذارد (سنائى)
		رک: بارِ خود بر کس مَنِه بر خويش نِهْ
	شيرم بدَرَد بِهْ که سگم ناز کند!
	شير مرده بِهْ که سگ زنده
		نظير:
		شير اگر مفلوج باشد همچنان از خر بِهْ است
		ـ شتر اگر مرده هم باشد پوستش بار خر است
	شيرِ ميش مال برّه است
		رک: حق به حق‌دار مى‌رسد
	شير نر و ماده ندارد
		رک: شير شير است اگر ماده اگر نر باشد
	شير هم شير بوَد گرچه به زنجير بوَد ٭ (فرخى سيستانى)
		نظير:
		باز هم باز بوَد ورچه که او بسته بوَد
		ـ عار نايد شير را از سلسله
		ـ سرو خود سرو است اگر در کوه اگر در بوستان	شير خود شير است اگر در دشت اگر در مرغزار (ملک‌الشعرا بهار)
			٭..................................	نَبَرَد بند و قلاده شرف شير ژيان (فرّخى سيستانى)
	شيرى را که در بند افتد روباه عاجز تواند کرد (سَمَک عيّار)
		رک: روباه شير بسته را بتواند زدن
	شيرين بشى خربزه، نه بودارى نه مزه! (عا).
		به طعن و تمسخر به آدم مهمل و بيکاره‌اى گويند که به درد هيچ‌کار نخورد
		نظير: تپالهٔ گاو است، نه بو دارد نه خاصيت
	شيرين‌تر از عسل ترياک مفت!
		رک: مفت باشد گلوله جفت جفت باشد!
	شيرين‌تر از عسل، مرده ريگ عمهٔ بى‌فرزند!
		نظير: خدا بيامرزد مرده‌ها را که آباد مى‌کنند زنده‌ها را!
	شيرين دويد، امّا بيرق را برنداشت!
		نظير: شيرين دويد، حيف که نرسيد
	شيرين دويد،حيف که نرسيد!
		نظير:شرين دويد،اما بيرق را بر نداشت
	شيرين دهن به گفتن حلوا نمى‌شود!٭
		رک: از حلوا حلوا گفتن دهان شيرين نمى‌شود
			٭ ز اظهار درد، درد مداوا نمى‌شود	................. (عشقى همدانى)
	شيرين نشود دهن به حلوا گفتن (از شاهد صادق)
		رک: از حلوا حلوا گفتن دهان شيرين نمى‌شود
	شيشهٔ بشکسته را پيوند کردن مشکل است٭
		رک: کاسه‌اى که شکست اگر پيوند زنند باز هم ترک دارد
			٭دل که رنجيد از کسى خرسند کردن مشکل است	............................... (صائب)
	شيشه را در بغل سنگ نگاهداشتن کار خداست و بس
		نظير: گر نگهدار من آن است که من مى‌دانم	شيشه را در بغل سنگ نگه مى‌دارد (خيرانى)
	شيشه نيست که بادش کنى!
		نظير:
		خُم رنگرزى نيست که فرو کنى و در بياورى
		ـ آب اماله نيست که تنقيهٔ آدم بکنند
	شيشه و تبر؟
		رک: سنگ و سبو؟
	شيطان با مخلصان برنمى‌آيد و سلطان با مفلسان (سعدى)
	شيطان خانهٔ خود را خراب نکند (از نفايس‌الفنون)
	شيون از دور سور نمايد
		رک: از دور شيون سور نمايد