پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

ای هفت دریا گوهر عطا کن


ای هفت دریا گوهر عطا کن    وین مس‌ها را پرکیمیا کن
ای شمع مستان وی سرو بستان    تا کی ز دستان آخر وفا کن
بگریست بر ما هر سنگ خارا    این درد ما را جانا دوا کن
ای خشم کرده دیدار برده    این ماجرا را یک دم رها کن
احسان و مردی بسیار کردی    آن مردمی را اکنون دو تا کن
ای خوب مذهب ای ماه و کوکب    در ظلمت شب چون مه سخا کن
درد قدیمی رنج سقیمی    گرد یتیمی از ما جدا کن
گر در نعیمم در زر و سیمم    بی‌تو یتیمم درمان ما کن
من لب ببستم در غم نشستم    بگشای دستم قصد لقا کن


همچنین مشاهده کنید