تصمیم دربارهٔ ورود به بازارهای خارجی

هر يک از چند عامل مختلف زير ممکن است دامنه فعاليت يک شرکت را به صحنه بين‌المللى گسترش دهند. حمله رقباى خارجى به بازار داخلى و محلى يک شرکت با ارائه محصولات يا قيمت‌هاى بهتر يکى از اين عوامل است. در اينجا شرکت با هدف درگير کردن منابع و امکانات رقبا ممکن است در بازارهاى خود آنها دست به حمله متقابل بزند. يا اينکه ممکن است شرکت دريابد فعاليت در بازارهاى خارجي، سودآورتر از بازارهاى داخلى است. بازار داخلى شرکت، ممکن است در حال انقباض باشد يا شرکت براى توليد بيشتر و استفاده از صرفه‌جويى‌هاى ناشى از مقياس توليد، صلاح را در اين بداند که وارد بازارهاى جديدى شود. ممکن است هدف شرکت از ورود به بازارهاى خارجي، قطع وابستگى به يک بازار و رهايى از مخاطرات اين گونه وابستگى‌ها باشد. و سرانجام، عامل ديگرى که مى‌تواند موجب ورود شرکت به صحنه بين‌المللى باشد اين است که مشتريان شرکت در سطح جهان گسترش يابند و همين ايجاب کند خدمت‌رسانى شرکت نيز بين‌المللى شود.

قبل از ورود به بازارهاى خارج، شرکت بايد مخاطرات چندى را سبک و سنگين کند درخصوص توانايى خود براى کار در سطح بين‌المللى به پرسش‌هاى چندى نيز پاسخ بگويد: آيا شرکت توانايى اين را دارد که از رجحان‌ها و رفتار خريد مصرف‌کنندگان ديگر کشورها آگاهى کامل کسب کند؟ آيا شرکت قادر است از نظر رقابتي، محصولات درخور توجه‌ترى را به بازارهاى خارجى عرضه کند؟ آيا شرکت قادر است خود را با فرهنگ تجارى کشور ميزبان تطبيق دهد و با ساير شرکت‌هاى خارجى که در همان بازار فعاليت مى‌کنند، سازگارى مؤثرى داشته باشد؟ آيا مديران شرکت از تجربيات بين‌المللى لازم برخوردار هستند؟ آيا مديريت شرکت تأثيرات ضوابط و مقررات و محيط سياسى خارجى را دقيقاً سنجيده است؟