|
|
اپيدميولوژى ويروسهاى ماربرگ او ابولا ويروسهائى از خانواده فيلوويريده (Filoviridae) هستند که از نظر آنتىژن و ژنتيکى با هم فرق مىکنند. از ۲۵ مورد عفونت اوليه ماربرگ، ۷ نفر فوت کردند. موارد ايزولهاى از آفريقا گزارش شدهاند. در يک اپيدمى تب هموراژيک شديد که در سال ۱۹۷۶ در اثر ويروس ابولا در زئير و سودان اتفاق افتاد، از ۵۵۰ بيمار يش از ۴۷۰ نفر فوت نمودند. ويروس از طريق تماس نزديک فرد به فرد و استفاده مجدد از سوزنهاى تزريق انتشار مىيافت. يک اپيدمى ديگر ابولا در سال ۱۹۹۵ در جمهورى دموکراتيک کنگو اتفاق افتاد، و اپيدمىهاى کوچکترى نيز در فاصلهٔ سالهاى ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در گابون بهقوع پيوست؛ اين اپيدمىها ۳۷۷ بيمار داشت و ميزان مرگ و مير آن ۸۸ درصد بود. روشهاى سرسختانه قرنطينه، اپيدمى کنو را متوقف ساخت. مخازن فيلوويروسها شناخته نشدهاند اما بعضى شواهد، غير نخستىها (nonprimate) را بهعنوان مخزن معرفى مىکنند.
|
|
|
پس از ۱۶-۳ روز دوره کمون، تب، سردرد شديد، بىحالي، ميالژي، تهوع و استفراغ ايجاد مىشود. ۳-۱ روز پس از شروع بيماري، اسهال آبکي، لتارژى و تغيير در عملکرد ذهنى بهوجود مىآيد. در روز پنجم تا هفتم نوعى راش ماکولوپاپولر بدون خارش شروع به ظاهر شدن مىکند که بعداً پوستهريزى مىنمايد. تقريباً در همين زمان تظاهرات هموراژيک ظاهر مىشوند؛ خونريزى ممکن است از هر مخاطى ديده شود هر چند که هميشه (و حتى گاهى در موارد کشنده) رخ نمىدهد. پاسخ دماى بدن معمولاً دو فاز دارد، بهطورىکه پس از ۱۲-۱۰ روز اول بيمارى فروکش مىکند و مجدداً يک عود اتفاق مىافتد که ممکن است با عفونت باکتريائى ثانويه يا احتمالاً با باقى ماندن موضعى ويروس مرتبط باشد.
|
|
|
تشخيص لکوپنى و ترومبوسيتوپنى تيپيک هستند و در موارد کشنده DIC شکل مىگيرد. ميزان AST و آلانين آمينوانسفراز بهطور پيشرونده افزايش مىيابد و در بعضى از موارد يرقان بهوجود مىآيد. سطح آميلاز ممکن است بالا باشد. نارسائى کليه متناسب با شوک است؛ پروتئينورى يافته شايعى مىباشد. تستهاى IgM و IgG وابسته به اليزاى شناسائىکننده آنتىژن در بيماران رو به بهبود مثبت است. بهدست آوردن آنتىژن در بيوپسى پوست يک ابزار تشخيصى مفيد پس از مرگ مىباشد.
|
|
در حال حاضر فقط مىتوان مراقبتهاى حمايتى را انجام داد. احتياطات پرستارى که بهصورت حائل عمل مىکنند، مىتوانند از انتشار ويروس بکاهند.
|