تنی زلال‌وش آن سرو گل قبا دارد

تنی زلال‌وش آن سرو گل قبا دارد		که موج از اثر جنبش صبا دارد
شب آمد و سخن از کید مدعی می‌گفت		ازین سخن دگر آیا چه مدعا دارد
رقیب جان برد از هجر و بر خورد ز وصال		من از فراق بمیرم خدا روا دارد
ز حال آن بت بیگانه وش خبر پرسید		که باد می‌وزد و بوی آشنا دارد
رکاب خشم برای که کرده باز گران		تحملت که عنان کرشمه‌ها دارد
فتاده بس که حدیث من و تو در افواه		بهر که می‌نگرم گفتگوی ما دارد
به محتشم تو مزن طعنه گر ندارد هیچ		اگرچه هیچ ندارد نه خود تو را دارد