خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد		آرزومند نگاری به نگاری برسد
دیده بر روی چو گل بندد نبود خبرش		گر چه در دیده ز نوک مژه خاری برسد
لذت و صل نداند مگر آن سوخته‌ای		که پس از دوری بسیار به یاری برسد
قیمت گل نشناسد مگر آن مرغ اسیر		که خزان دیده بود پس به بهاری برسد