کلاپس کاردیوواسکولار و مرگ ناگهانی

کلاپس کارديوواسکولار غير منتظره و مرگ بيشتر مواقع در اثر فيبريلاسيون بطنى در بيماران مبتلا به بيمارى زمينه‌اى شريان کرونر همراه با انفارکتوس ميوکارد حاد يا بدون آن به‌وجود مى‌آيد. ساير علل شايع در جدول (تشيخص افتراقى کلاپس کارديوواسکولر و مرگ ناگهاني) ليست شده‌اند. علل آريتميک توسط اختلالات الکتروليتى (در ابتدا هيپوکالمي)، هيپوکسمي، اسيدوز، يا تخليه سمپاتيکى ماسيو، که در صدمه CNS اتفاق مى‌افتد، تحريک مى‌شوند. انجام بلافاصلهٔ احياء کار ديوپولمونرى (CPR) و به‌دنبال آن دستورات پيشرفتهٔ حفظ حيات اصولى خواهد بود. فيبريلاسيون بطني، يا آسيتول، بدون انجام CPR در مدت ۶-۴ دقيقه، معمولاً موجب مرگ خواهد شد.

تشيخص افتراقى کلاپس کارديوواسکولر و مرگ ناگهانى

	۱. فيبريلاسيون بطنى به‌علت:
	- ايسکمى ميوکارد (بيمارى شديد شريان کرونري، MI حاد)
	- نارسائى احتقانى قلب
	- کارديوميوپاتى ديلاته يا هيپرتروفيک
	- ميوکارديت
	- بيمارى دريچه‌اى [استنوز آئورت، پرولاپس دريچه ميترال (نادر)]
	- سندرم‌هاى پيش هيجانى (ولف - پارکينسون - وايت)
	- سندرم‌هاى QT طولانى (مادرزادي، ناشى از دارو)
	۲. آسيستول يا براديکاردى شديد
	۳. کاهش شديد و ناگهانى در حجم ضربه‌اى بطن چپ در اثر:
	- آمبولى ريوى ماسيو
	- تامپوناد قلبى
	- استنوز شديد آئورت
	۴. کاهش شديد و ناگهانى در حجم داخل عروقى مانند:
	- آئوريسم پاره‌‌شده آئورت
	- ديسکسيون آئورت

اگر ايست قلبى در ساعت‌هاى اوليه يک MI حاد به‌علت فيبريلاسيون بطنى بود، پيگيرى به‌عنوان مراقبت استاندارد پس از MI مى‌باشد. براى بيمارانى که از يک ايست فيبريلاسيون بطنى نجات يافته‌اند، ارزيابى گسترده، از جمله ارزيابى آناتومى کرونري، فونکسيون بطن چپ، و تست‌هاى الکتروفيزيولوژيک تهاجمي، توصيه مى‌شود. درمان بلندمدت با داروهاى ضدٌ آريتمي، کاشتن يک دفيبريلاتور اتوماتيک، و / يا جراحى قلب (پيوند باى‌پس شريان کرونري، آنوريسکتومي، يا رزکسيون / برداشت مرکز آريتمي) ممکن است لازم باشد.