|
|
| |
نام فارسى |
|
سفترياگزون سديم |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
CEFTRIAXONE SODIUM |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Rocephin |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
آنتى‌بيوتيک |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
سفالوسپرين نسل سوم |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
مهار سنتز ديواره باكترى كه باعث ايجاد عدم تعادل اسموتيك در آن مي‌شود. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
ارگانيسم‌هاى گرم منفي: هموفيلوس آنفلوانزا، E.Coli، آئروژينوزا، پروتئوس ميرابيليس، كلبسيلا، سيتروباكتر، انتروباكتر، باسيل فراژيليس، سالمونلا، شيگلا، آسينتوباكتر، سراتيا، ارگانيسم‌هاى گرم مثبت: استرپتوكوك پنومونيه، استرپتوكوك پيوژن، استافيلوكوك طلايي، عفونت‌هاى شديد قسمت تحتانى دستگاه تنفس، دستگاه ادراري، پوست و عفونت‌هاى گنوكوكى داخل شكمي، سپتي‌سمي، مننژيت و عفونت استخوان، مفصل. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
بالغين: تزريق عضلانى يا وريدى 2-1 گرم 2بار در روز (حداكثر 4g/day).
بچه‌ها: دوز اوليه تزريق عضلانى يا وريدى 50 تا 70mg/kg در روز در دو دوز برابر بفاصله 12 ساعت.
گنوره بدون عارضه:
250 ميلي‌گرم تزريق عضلانى در يك دوز.
كاهش دوز ممكن است در گرفتارى شديد كليوى لازم باشد (كليرانس كراتينين زير 10 ميلي‌ليتر در دقيقه).
مننژيت:
بالغين و بچه‌ها: تزريق عضلانى يا وريدى 100 ميلي‌گرم/كيلوگرم در روز در دو دوز منقسم به فاصله 12 ساعت.
پروفيلاكسى جراحي:
بالغين: تزريق وريدى 1 گرم از دارو نيم تا دو ساعت قبل از عمل.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها و بچه‌هاى كمتر از يك‌ماه. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
سيستم عصبى مركزي: سردرد، گيجي، ضعف، گِزگِز، تب، لز.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، بي‌اشتهايي، درد، گلوسيت، خونريزي، افزايش ALT،AST، بيليروبين، LDH، الكالين فسفاتاز، درد شكمي، كوليت سودوممبران.
دستگاه ادرارى تناسلي: پروتئين اوري، واژينيت، خارش، کانديدياز، افزايشBUN، مسموميت کليوي، نارسائى کليوي.
خوني: لکوپني، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، آنمي، نوتروپني، لنفوسيتوز، ائوزينوفيلي، پان‌سيتوپني، آنمي‌هموليتيک.
پوستي: راش، کهير، درماتيت.
احتياطات: در حساسيت مفرط به پني‌سيلين‌ها يا حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهى و در بيمارى کليوى با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: اوج اثر: تزريق عضلانى ۴ـ۵/۱ ساعت، وريدى بلافاصله پس از تزريق انتشار: در صورت التهاب مننژ از CNS عبور مي‌کند. متابوليسم: متابوليزه نمي‌شود. دفع: کليوى و صفراوى (نيمه عمر: ۱۰ـ۵ ساعت).
تداخلات داروئي: مصرف همزمان الکل ايجاد واکنش شبه دي‌سولفيرام مي‌کند. پروبنسيد دفع کليوى آن را کاهش مي‌دهد.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ از نظر حساسيت به پني‌سيلين يا ساير سفالوسپرين‌ها.
ـ از نظر مسموميت کليوي: افزايش BUN، کراتينين.
ـ ميزان I&O روزانه.
ـ آزمايشات خوني: CBC, ALT, AST, هماتوکريت بيليروبين، LDH، آلکالن فسفاتاز، تست ماهيانه کومبس اگر بيمار تحت درمان طولاني‌مدت است.
ـ الکتروليت‌ها: پتاسيم، سديم، کلر ماهيانه در صورتي‌که بيمار تحت درمان طولاني‌مدت است، چک شوند.
ـ وضعيت روده‌ها: اگر اسهال شديد رخ دهد، دارو بايد قطع شود، چرا که ممکن است نشانگر کوليت پسودوممبرانو باشد.
ـ از نظر جاى تزريق وريدى جهت اطلاع از خروج مايعات، فلبيت و تغيير مکان تزريق هر ۷۲ ساعت.
توصيه‌ها:
ـ جهت اطمينان از نابودى ميکروارگانيسم بيماري‌زا و نيز جلوگيرى از اضافه شدن عفونت جديد دارو به مدت ۱۴ـ۱۰ روز مصرف شود.
ـ به مصرف وريدى بعد از رقيق کردن هر ۲۵۰ ميلي‌گرم در ۴/۲ ميلي‌ليتر از دکستروزواتر يا آب مقطر، يا سالين ۹/۰% ، مي‌توان دارو را با ۱۰۰ـ۵۰ سي‌سى از مايع مناسب بيشتر رقيق نموده و طى نيم الى يک ساعت تزريق نمود.
ـ بعد از کامل شدن C&S استفاده شود.
ارزيابى باليني:
تزريق وريدى بعد از رقيق کردن يک گرم در ۱۰ ميلي‌ليتر و طى مدت ۵ـ۳ دقيقه داده شود، مي‌توان دارو را با ۵۰ـ۱۰ سي‌سى از نرمال سالين يا دکستروزواتر بيشتر رقيق نمود و طى نيم الى يک ساعت تزريق نمود.
پاسخ به درمان: کاهش تب، احساس ناخوشي، لرز.
برون‌ده ادراري: در صورت کاهش بايد به پزشک اطلاع داده شود چرا که ممکن است نشانگر مسموميت کليوى باشد.
واکنش‌‌هاى آلرژيک: راش، کهير، خارش، لرز، تب، درد مفصل و آنرديوادم ممکن است چند روز بعد از آغاز درمان مشاهده شوند.
خونريزي: اکيموز، خونريزى از لثه‌ها، هماچوري، تست گاياک روزانه مدفوع از نظر خون مخفي.
پيشرفت زياده از حد عفونت: خارش‌هاى دوره‌اي، تب، احساس ناخوشي، قرمزى درد، تورم، درناژ، راش۷ اسهال، تغيير در سرفه و خلط.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ که اگر ديابت دارند از CLINISTIX يا KETODIASTIX استفاده کنند.
ـ از الکل يا داروهاى محتوى الکل استفاده نشود چرا که در غير اين‌صورت نسبت به آن واکنش داروئى نشان داده خواهد شد.
ـ اسهال شديد را اطلاع بدهند چرا که ممکن است نشانگر ايجاد کوليت سودوممبرانو باشد.
ـ گلودرد، کبودي، خونريزي، دردهاى مفصلى را اطلاع دهند، چرا که ممکن است نشانگر ايجاد ديسکرازي‌هاى خونى باشد. (البته نادر است).
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش (کاذب): در ks ـ ۱۷ادراري.
تداخل با: Cross-matching
درمان مصرف بيش از حد دارو: از اپي‌نفرين، آنتي‌هيستامين‌ها استفاده شود در صورت لزوم (بروز آنافيلاکسي) عمليات احياء انجام شود. |
|
|
|
