گه به کرشمه دلم ز بر بربایی

گه به کرشمه دلم ز بر بربایی		گه ز تنم جان به یک نظر بربایی
ننگ نیاید تو را که هیچ کسی را		گه دل و گه جان مختصر بربایی
چون تتق از آفتاب چهره کنی دور		عقل براندازی و بصر بربایی
چون سر زلف تو سرکشی کند آغاز		از سر مویی هزار سر بربایی
از سر کین زان سنان غمزه کنی تیز		تا به سنانی ز مه قمر بربایی
قصد کنی چون در آینه نگری تو		کز لب خود زاینه شکر بربایی
بر طرفی می‌روی ز من که من مست		طرف ندارم که از کمر بربایی
در رخ من ننگری به دیده‌ی رحمت		بلکه بدان بنگری که زر بربایی
گر بربایی هزار دل تو به روزی		سیر نگردی تو و دگر بربایی
چون نشکیبی ز دلربایی عشاق		جهد بر آن کن که بیشتر بربایی
تا به ابد ای فرید تو بنمیری		از لب او یک شکر اگر بربایی