|
|
|
|
|
|
تاريخچه علائم - خس‌خس (Wheezing)، تنگى‌نفس، سرفه، تب، توليد خلط، ساير اختلالات آلرژيک، عوامل برانگيزندهٔ محتمل (آلرژن‌ها، عفونت‌ها و غيره). حملات آسم اغلب هنگام شب اتفاق مى‌افتد. پاسخ به داروها. سير حملات قبلى (مثلا نياز به بسترى در بيمارستان و درمان با استروئيد).
|
|
|
|
|
معاينهٔ فيزيکى عمومي: تاکى‌پنه، تاکى‌کاردي، استفاده از عضلات فرعى تنفس، سيانوز، نبض متناقض (Pulsus Paradoxus) (استفاده از عضلات فرعى و نبض متناقض با دشت انسداد ارتباط دارد). ريه‌ها: کفايت جريان هوا (Aeration)، خس‌خس (Wheezing)، طولانى شدن مرحله‌ٔ بازدم، پرهوائى (Hyperienflation). قلب: شواهد CHF ENT/ پوست: شواهد بيمارى آلرژيک بيني، سينوس يا پوست.
|
|
|
|
|
آزمايشگاه در حالى‌که يافته‌هاى PFT تشخيصى نيست، اين يافته‌ها براى قضاوت دربارهٔ شدت انسداد راه‌هاى هوائى و پيگيرى پاسخ به درمان در وضعيت‌هاى مزمن و حاد، بسيار مفيد هستند. ظرفيت حياتى تحت فشار (Forced Vital Capactiy = FVC)، FEV1، حداکثر سرعت وسط و قلهٔ جريان بازدمى (FEV1/FVC (PEER, MMEFR کاهش مى‌يابند؛ حجم باقى‌مانده و TLC در ضمن حملات انسداد افزايش مى‌يابند، DLco معمولاً طبيعى يا اندکى افزايش مى‌يابد. کاهش FEV1 به <۲۵% مقدار پيش‌بينى شده يا به <۷۵/۰ ليتر پس از تجويز يک گشادکنندهٔ برونش، نشان‌دهندهٔ بيمارى شديد است. CBC ممکن است نشان‌دهندهٔ ائوزينوفيلى باشد. IgE ممکن است افزايش خفيفى را نشان دهد. افزايش قابل توجه ممکن است مطرح‌کنندهٔ شواهد آسپرژيلوز برونکوپولمونارى آلرژيک (ABPA) باشد.
|
|
|
بررسى خلط: ائوزينوفيلي، مارپيچ‌هاى کورشمن (Curshmann's Spirals) (قالب‌هاى مجارى هوائى کوچک)، بلورهاى شارکوت - ليدن (Charcot-Leyden Crystals)؛ حضور تعداد زيادى نوتروفيل مطرح‌کننده عفونت برونشى است. ABGs: در ضمن حملات همواره نشان‌دهندهٔ هيپوکسمى است، معمولاً هيپوکاربى و آلکالوز تنفسى وجود دارد. طبيعى بودن يا افزايش PCo2 نگران‌کننده است زيرا ممکن است مطرح‌کنندهٔ خستگى شديد عضلات تنفسى و انسداد راه‌هاى هوائى باشد. CXR هميشه ضرورى نيست: ممکن است نشان‌دهندهٔ پرهوائى (Hyperinflation) و ارتشاح تکه‌اى (Patehy Infitrates) ناشى از آتلکتازي، به‌دنبال گرفته شدن (Plugged) راه‌هاى هوائى باشد. CXR وقتى عارضهٔ عفونت مطرح است، مهم مى‌باشد.
|
|
|
|
|
تشخيص افتراقى 'تمام خس‌خس‌هاى سينه آسم نيستند' :
|
|
|
CHF، برونشيت مزمن / آمفيزم، انسداد راه هوائى فوقانى به‌علت جسم خارجي، تومور، ادم حنجره؛ تومورهاى کارسينوئيد (معمولاً همراه با استريدور، نه خس‌خس سينه)؛ آمبولى ريوى عودکنند؛ پنومونى آئوزينوفيليک؛ اختلال عملکرد طناب صوتي؛ واسکوليت سيستميک همراه با درگيرى ريوى.
|
