مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته

مقام خلوت و یار و سماع و تو خفته		که شرم بادت از آن زلف‌های آشفته
از این سپس منم و شب روی و حلقه یار		شب دراز و تب و رازهای ناگفته
برون پرده درند آن بتان و سوزانند		که لطف‌های بتان در شب است بنهفته
به خواب کن همه را طاق شو از این جفتان		به سوی طاق و رواقش مرو به شب جفته
بدانک خلوت شب بر مثال دریایی است		به قعر بحر بود درهای ناسفته
رخ چو کعبه نما شاه شمس تبریزی		که باشدت عوض حج‌های پذرفته