شیشه گری

تاريخ شيشه از انسان قديم‌تر است. زيرا شيشهٔ طبيعى با پيدايش کره زمين به‌وجود آمده و جزئى از مواد تشکيل‌دهندهٔ کرهٔ زمين است.

در ۲۵۰۰ سال پيش از ميلاد صنعتگران بين‌النهرين اشياء شيشه‌اى و زينتى را به‌صورت دانه‌هاى شيشه‌اى زينتى ساختند. سومريان در ۲۰۰۰ سال پيش از ميلاد موفق به کشف شيشه شدند.

شيشه‌گرى يکى از قديمى‌ترين صنايعى است که بشر به آن اشتغال داشته و قدمت اين صنعت به ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال پيش از ميلاد مى‌رسد. احتمال دارد اولين سازندگان شيشه مصريان بوده‌اند.

نقش مؤثر شيشه در شئون مختلف زندگى افراد بشر و موار استعمال آن در صنعت و تکنولوژى بسيار روشن و آشکار است.

نخستين شيشه به‌صورت لعاب بوده که در کوره و روى سفال ريخته مى‌شده، تا سفال درخشان و سخت به‌نظر آيد.

ساخت شيشه در قديم گران بود. و تا پانزده قرن شيشه وسيلهٔ تزيين و تجمل و نيز براى نگهدارى عطرها و مايعات بکار مى‌رفته است.

در زيگورات چغازنبيل مربوط به دورهٔ پيش از تاريخ ايران، بطرى‌هاى شيشه لعابى يافت شده است. اين شواهد نشان از وفور شيشه در ايلام کهن دارد.

شيشه معمولاً مخلوطى از سيليکات‌هاست. باستان‌شناسان ثابت کرده‌اند که شيشه در هزارهٔ سوم ق.م. در سومر وجود داشته و بعد از هزار سال به مصر وارد شده است. در ايران در سدهٔ ۱۳ ق.م. صنعت شيشه‌گرى وجود داشته است. مهارت شيشه‌سازان ساسانى بسيار قابل‌توجه است.

کاربرد شيشه در معمارى شايد از آغار امپراتورى روم قديم باشد. قديمى‌ترين کارگاه شيشه‌گرى که تاکنون کشف شده در مصر بوده و مربوط به هزارۀ دوم پيش از ميلاد مسيح است.

طريقهٔ ساخت شيشه‌هاى رنگى نيز در مصر و روم قديم کشف شد.