|
|
|
نام فارسى |
|
نئوستيگمين |
|
|
|
نام انگليسى |
|
NEOSTIGMINE |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Prostigmin |
|
|
|
گروه دارويى |
|
محرک کولينرژيک. |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
ترکيب چهارظرفيتي. |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
با مهار تخريب استيلکولين، غلظت آن را در محل سيناپسى افزايش داده و عبور جريان عصبى به عضله را تسهيل ميکند. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
مياستنيگراويس، آنتاگونيست مسدودکننده عصبى عضلانى غير دپولاريزان، اتساع مثانه، ايلئوس بعد از جراحي. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
تشخيص مياستنيگراويس:
بالغين: ۰۲۲/۰ mg/kg تزريق از راه عضلاني، در صورت پاسخ منفى دوز بعدى تا ۰۳۱/۰ mg/kg قابل افزايش است.
مياستنيگراويس:
بالغين: ۳۷۵ـ۱۵ mg خوراکى در دوزهاى منقسم روزانه؛ تزريق وريدى / عضلانى ۲ـ۵/۰ mg هر ۱ تا ۳ ساعت.
کودکان: ۱۵ـ۵/۷ mg/kg در روز خوراکى هر ۳ تا ۴ بار در روز، يا ۱۰mg/m2، شش بار در روز.
آنتاگونيست توبوکورارين:
بالغين: تزريق وريدى ۲ـ۵/۰ mg آهسته که در صورت نياز ميتوان تکرار کرد (قبل از اين دارو ۲/۱ـ۶/۰ mg آتروپين تجويز نمائيد).
اتساع شکمى / ايلئوس بعد از عمل:
بالغين: تزريق عضلانى / زيرجلدى ۱ـ۲۵/۰ mg هر ۴ تا ۶ ساعت بسته به وضعيت.
موارد منع مصرف: انسداد روده، دستگاه ادراري، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، حساسيت به مفرط. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
پوستي: راش، کهير، گرگرفتگي.
دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، سردرد، تعريق، منگي، ضعف، تشنج، ناهماهنگى عضلاني، فلج.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، کرامپ.
قلبيعروقي: تاکيکاردي، اختلال ريتم، براديکاردي، کاهش فشارخون، بلوک AV، تغييرات ECG، ايست قلبي.
ادرارى تناسلي: تکرر ادرار، بياختيارى ادراري.
تنفسي: تضعيف تنفسي، اسپاسم برونش، انقباض، اسپاسم حنجره، ايست تنفسي.
چشم، گوش، حلق و بيني: ميوز، تاريديد، اشکريزش.
احتياطات: در براديکاردي، کاهش فشارخون،اختلالات تشنجي، آسم برونشيال، انسداد کرونري، پرکارى تيروئيد، اختلالات ريتم، اولسرپپتيک، مگاکولون، تحريک کم رودهاي، آناستوموز ايلئورکتال اخير، واگوتوني، شيردهي، بچهها بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: ۲ـ۱%. شروع اثر: وريدى / عضلانى ۲۰ـ۱۰ دقيقه، خوراکى ۴ـ۲ ساعت. اوج اثر: عضلانى / وريدى ۳۰ـ۲۰ دقيقه، خوراکى ۴ـ۲ ساعت. مدت اثر: عضلانى / وريدى ۴ـ۵/۲ ساعت. انتشار: از جفت رد نميشود، وارد شير نميشود. متابوليسم : بهوسيله کولين استرازها، همچنين داراى متابوليسم کبدى است. دفع: کليوى (نيمه عمر ۹۰ـ۵۰ دقيقه).
تداخلات داروئي: باعث خنثيشدن اثر توبوکوراين، پانکرونيوم و کورونيوم ميشود؛ کينيدين، آتروپين، پروکائين آميد باعث کاهش اثر دارو ميشوند.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ علائم حياتي، وضعيت تنفسى هر ۸ ساعت.
ـ نسبت I&O: مراقب احتباس يا بياختيارى ادرارى باشيد.
توصيهها:
ـ تزريق وريدى رقيقنشده که از راه لوله Y يا شير سهراه و در مدت يک دقيقه ۵/۰ mg يا کمتر تجويز ميشود.
ـ فقط در صورت در دسترس بودن سولفات آتروپين براى کريزکولينرژيک استفاده شود.
ـ فقط زمانى که کليه داروهاى کولينرژيک ديگر قطع شدهاند بهکار رود.
ـ در صورت ايجاد تحمل، دوز دارو را افزايش دهيد.
ـ دوزهاى بالاتر بعد از ورزش و خستگى استفاده شود.
ـ مصرف دارو با غذا يا شير براى کاهش علائم گوارشي.
ـ جذب دارو با معده خالى بهتر صورت ميگيرد.
ـ در دماى اطاق نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: افزايش قدرت عضلاني، چنگزدن، بهبود راه رفتن، برطرف شدن اشکال تنفسى (در صورت شديد بودن).
براديکاردي، هيپوتانسيون، اسپاسم برونش، سردرد، سرگيجه، تشنج، تضعيف تنفسي؛ مصرف دارو بايد قطع شود (در صورت ايجاد مسموميت).
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ مصرف دارو به معناى درمان نيست بلکه فقط علائم را تخفيف ميدهد.
ـ بيمار پلاک شناسائى مربوط به مياستنيگراويس و داروهاى دريافتى را با خود حمل ميکند.
درمان مصرف بيش از حد دارو: حمايت تنفسي، ۴ـ۱ mg آتروپين (وريدي).
(جهت اطلاعات بيشتر مراجعه شود به تکنگار.)
(EDROPHONIUM Chloride و AMBENONIUM Chloride) |
|
|
|