|
|
|
نام فارسى |
|
سفتيزوگزيم |
|
|
|
نام انگليسى |
|
CEFTIZOXIME SODIUM |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Cefizox |
|
|
|
گروه دارويى |
|
آنتىبيوتيک |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
سفالوسپورين (نسل سوم) |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
مهار سنتز ديوارۀ سلول باكتري، بيثباتكردن وضعيت اُسموتيكى ديوارۀ سلول. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
ارگانيسمهاى گرم منفي: هموفيلوس آنفلوانزا، E.coli، اي. آئروژينوزا، پروتئوس ميرابيليس، كلبسيلا، انتروباكتر؛ ارگانيسمهاى گرم مثبت، استرپتوكوك پنومونيه، استاف پيوژن، استاف اورئوس؛ عفونتهاى شديد دستگاه تنفسى تحتاني، عفونتهاى داخل شكمي، پوستى و دستگاه ادراري، سپتيسمي، عفونتهاى مفصلى و استخواني. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
بالغين: عضلاني/وريدي: 1 تا 2gr هر 12-8 ساعت، و در عفونتهاى شديد و كشنده تا 2gr در هر 4ساعت دوز دارو قابل افزايش است.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط به سفالوسپورينها، نوزادان. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
دستگاه عصبى مركزي: سردرد، سرگيجه، ضعف، كرختي، تب و لرز.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، بياشتهائي، درد، گلوسيت (التهاب زبان) خونريزي، افزايش ALT،AST، بيليبروبين، LDH، آلكالن فسفاتاز.
ادرارى تناسلي: دفع پروتئين از ادرار، واژينيت، خارش، كانديديازيس، افزايش BUN، مسموميت کليوى و نارسائى کليوي.
خوني: لکوپني، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، آنمي، نوتروپني، لنفوسيتوز، ائوزينوفيلي، پانسيتوپني، آنميهموليتيک.
پوستي: راش، کهير، درماتيت، آنافيلاکسي.
تنفسي: تنگينفس.
احتياطات:
در حساسيت مفرط به پنيسيلينها، حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهى و در بيمارى کليوى بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: اوج اثر: يک ساعت بعد از تزريق. انتشار: در صورت التهاب مننژ از CNS عبور ميکند. دفع: کليوى (نيمه عمر ۶۰ـ۲۵ دقيقه)
تداخلات داروئي: پروبنسيد باعث کاهش دفع کليوى آن ميشود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ حساسيت به پنيسيلين يا ساير سفالوسپورينها.
ـ مسموميت کليوي: افزايش BUN، کراتينين.
ـ I&O روزانه.
ـ تستهاى خوني: CBC, ALT, AST, هماتوکريت، بيليروبين، LDH، آلکالن فسفاتاز، تست کومبس ماهيانه (در درمان بلندمدت).
ـ در درمان طولانيمدت بررسى ماهيانه الکتروليتها: سديم، پتاسيم و کلر.
ـ وضعيت روزانه رودهها: در صورت بروز اسهال شديد مصرف دارو را قطع کنيد که اين حالت ممکن است ناشى از کوليت پسودوممبرانو باشد.
ـ محل تزريق وريدى از نظر نشت خارج عروقى و فلبيت: هر ۷۲ ساعت محل تزريق را تغيير دهيد.
توصيهها:
ـ پس از رقيق کردن ۱ گرم از دارو در ۱۰ ميليليتر مايع، در طى ۵ـ۳ دقيقه از راه تزريق وريدى داده ميشود؛ در مرحله بعد ميتوان دارو را با ۱۰۰ـ۵۰ ميليليتر از نرمال سالين يا دکستروز واتر رقيق نموده و در طى ۵ـ۱ ساعت انفوزيون نمود.
ـ براى اطمينان از بين رفتن ميکروارگانيسم و جلوگيرى از اضافهشدن عفونت درمان را بهمدت ۱۴ـ۱۰ روز ادامه دهيد.
ـ پس از کامل شدن C&S دارو را استفاده نمائيد.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش تب و بيحالي.
واکنشهاى آلرژيک: راش، کهير، خارش، لرز، تب، درد مفصلى و آنژيوادم، اين علائم چند روز پس از شروع درمان ديده ميشوند.
خونريزي: اکيموز، خونريزى از لثهها، هماچوري، گاياک روزانه مدفوع.
پيشرفت زياده از حد عفونت: خارش اطراف مقعد، تب، بيحالي، قرمزي، درد، تورم، ترشح، راش، اسهال، تغيير در وضعيت خلط و سرفه مريض.
تداخل با تستهاى آزمايشگاهي:
ـ مثبت کاذب: آزمون سنجش گلوکز با محلول سولفات مس (Clinitest) يا (Benedict,s reagent)
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ افراد ديابتى از CLINISTIX يا KETODIASTIX استفاده کنند.
ـ از مصرف الکل يا مصرف همزمان الکل و دارو خوددارى کنند.
ـ تا گلودرد، کبودي، خونريزي، درد مفصل که ميتواند نشانگر ديسکرازى خونى باشند را گزارش نمايند (نادر).
تداخل با تستهاى آزمايشگاهي:
افزايش (کاذب): ksـ۱۷ ادراري.
مثبت کاذب: پروتئين ادراري، کومبس مستقيم، گلوکز ادراري.
درمان مصرف بيش از حد دارو: استفاده از اپينفرين، آنتيهيستامين، و در صورت لزوم (آنافيلاکسي) استفاده از لوازم احياء. |
|
|
|