|
|
|
|
|
|
تحقيقات نشان مىدهد که متابوليسم ويتامين B6 با افزايش سن تغيير مىيابد و نياز به اين ويتامين افزايش مىيابد. مطالعات نشان مىدهد که کمبود B6 به سيستم ايمنى آسيب مىرساند و از آنجائىکه فرآيند پيرى به خودى خود نيز سبب کاهش عملکرد ايمنى مىشود، از اينرو لازم است که RDA ويتامين B6 افزايش يابد. بدون ويتامين B6، بدن نمىتواند هموسيستئين را به سيستاتيونين تبديل نمايد. RDA در مورد ويتامين B6 در اين دوران ۲ ميلىگرم در روز براى مردان و ۶/۱ ميلىگرم در روز براى زنان در نظر گرفته شده است.
|
|
|
چنانچه پيش از اين ذکر شد، شيوع التهاب اتروفى معدى در افراد بالاى ۶۰ سال زياد است. افراد مبتلا به التهاب معدى به دو دليل در معرض خطر کمبود ويتامين B12 هستند:
|
|
- هضم در معده ملتهب ناکافى است
|
|
- رشد بيش از حد باکترى در اين شرايط با ويتامين B12 رقابت مىکند و در نتيجه بسيارى از افراد مسن دريافت ويتامين B12 را کمتر از ميزان RDA دارند. بدون وجود ويتامينهاى B12 و اسيد فوليک هموسيستئين به متيونين تبديل نمىشود.
|
|
|
ضدّ اسيدها، داروهاى مدر و ضد التهابها سبب تغيير متابوليسم اسيد فوليک گشته و دريافت اسيد فوليک بسيارى از سالمندان کمتر از ميزان RDA مىباشد. RDA فولات در اين دوران ۲۰۰ ميکروگرم در روز براى مردان و ۱۸۰ ميکروگرم در روز براى زنان در نظر گرفته شده است.
|
|
| ويتامينهاى محلول در چربى
|
|
|
|
مطالعات متعددى نشان داده است که سالمندان سالم، غلظت ويتامين A پلاسمائى نرمال دارند؛ حتى اگر دريافت رژيمى ويتامين A آنها کمتر از RDA باشد. اينگونه تصور مىشود که RDA اخير ويتامين A خيلى بالا باشد. چرا که ميزان جذب ويتامين A در اين سنين افزايش يافته و در پالايش (کليرانس) ويتامين A توسط کبد و ساير بافتها تأخير ايجاد مىشود. از طرفى از آنجا که بتاکاروتن و ساير کاروتنوئيدها به علت فعاليت آنتىاکسيداني، فوائدى براى سيستم قلبى عروقي، مقابله با آبمرواريد و سرطانها دارند، لذا بهتر است بخش عمده ويتامين A در اين سنين از منابع گياهى نظير سبزيجات و ميوههاى حاوى کاروتن تأمين گردد. RDA، ۸۰۰ ميکروگرم رتينول در روز را در اين سنين توصيه مىنمايد.
|
|
|
افراد مسنتر بيشتر با خطر کمبود ويتامين D روبرو هستند . سطح ويتامين D پلاسمائى بسيارى از افراد مسن بهخصوص افرادى که در خانههاى سالمندان زندگى مىکنند، به علت کاهش در معرض نور خورشيد قرار گرفتن و استفاده از ضدّآفتابها، کم مىباشد. با افزايش سن ميزان هيدروکسيله شدن ۲۵-هيدروکسى کولهکلسيفرول در کليه و گيرندههاى ويتامين D در مجراى رودهاى کاهش مىيابد. لذا RDA جديد در دوران سالمندى ۱۰ ميکروگرم در روز مىباشد که نسبت به RDA سال ۱۹۸۹، ۲ برابر شده است.
|
|
|
در اين دوران توجه خاصى به ويتامين E به خاطر نقش آنتىاکسيدانى آن مبذول گرديده است. کمبود ويتامين E در افراد مسن سالم گزارش نشده است. ليکن بههرحال ويتامين E سبب افزايش پاسخ ايمنى و کاهش خطر بيمارى قلبى عروقى در افراد مسن مىگردد.
|