دوران سالمندی

پيرى تغييرات پيوسته‌اى از بدو تولد تا مرگ مى‌باشد که شامل رشد و رو به زوال گذاشتن مى‌شود. سرعت آن در مراحل گوناگون زندگى و از فردى به فرد ديگر متفاوت است. اين تغييرات راهنمائى‌هاى تغذيه‌اى مورد نياز شخص را تعيين مى‌نمايد. متخصصان مسائل کهنسالان در مراکز تحقيقاتى سراسر دنيا سعى دارند عوامل همراه با پيرى مانند تغذيه را شناسائى کنند. کهولت‌شناسى (Gerontology) مطالعه پديدهٔ سالخوردگى و درمان سالخوردگان (Geriatrics) علم ناتوانى‌ها، بيمارى‌ها و مراقبت از اشخاص پير است.

گروه‌بندى سن بزرگسالان مسن به دليل ناهمگونى آنها بسيار پيچيده است. افراد مسن ساختار ژنتيکي، تجربيات زندگى و آثار شرايط محيطى را همراه دارند. تندرستي، احساسات و قابليت‌هاى افراد پير متفاوت است. بيشتر کهنسالان به خوبى بر مشکلات فائق مى‌آيند؛ در طول زندگى مشکلاتى را حل کرده‌اند که افراد جوان‌تر اغلب قادر به درک آن نيستند. زنان و مردان مسن‌تر با تغييراتى در خانواده روبرو بوده‌اند. مثل بچه‌دار شدن، دور شدن بچه‌ها از منزل، لذت نوه‌دار شدن و احتمالاً رنج مرگ شريک زندگى و افراد ديگرى که آنها دوست داشتند. غالباً تغييرات درآمد در طول زندگى قابل‌توجه است. ارزش‌ها و اخلاق اجتماعى نيز تغيير مى‌کنند. بسيارى از سالخوردگان در فعاليت‌هاى اجتماعى و حتى جهانى شرکت دارند و منبع با ارزش تجربيات، قريحه‌ها و مهارت‌ها هستند. افراد مسن دورانديش و باخرد مى‌باشند.

درآمد و وضع زندگى اثر عميقى بر وضعيت تغذيه افراد مسن دارد. درآمد کافى يا ناکافى اغلب صرف هزينه‌ها يا غذا مى‌شود که البته غذا معمولاً در آخرين اولويت قرار مى‌گيرد.

حدود يک نفر از هر پنج سالخوره، در منزل شخصى زندگى مى‌کند، خودش خريد مى‌کند و غذا مى‌پزد، در رستوران همراه با دوستان غذا مى‌خورد يا در برنامه‌‌هاى تغذيه‌اى با حمايت دولت شرکت مىکند.