|
|
|
|
|
|
|
| هرساله نوجوان از ميان امور مورد علاقهٔ خود، فعاليت‌هايى را بر مى‌گزيند که بيشترين رضايت و خشنودى را به او مى‌دهد و در نتيجه روى آن تمرکز پيدا مى‌کند. در ضمن فشارهاى فرهنگى نيز باعث مى‌شود بسيارى از رغبت‌هاى کودکانهٔ خويش را کنار بگذارد و رغبت‌هايى متناسب با جايگاه جديد خود در دنياى بزرگسالى اختيار کند.
|
|
|
|
| فيزيک بدن نوجوان، سن بلوغ و رشد جنسى او و نيز نوع و تيپ بدن وى از عوامل مؤثر در تعيين رغبت‌هاست. نوجوانى با جثهٔ کوچک، کمتر از يک نوجوان با بدن ورزيده به فعاليت‌هاى ورزشى گرايش دارد. بى‌شک نوع و کيفيت بافت‌هاى عضلاني، بخصوص در پسران، يکى از عوامل تعيين‌کننده در گرايش‌هاى ورزشى است.
|
|
|
|
| تفاوت در رغبت‌هاى دو جنس پسر و دختر تا حدودى به تفاوت در فيزيک بدنى و تا حدودى نيز به آثار ارزش‌هاى فرهنگى جامعه بستگى دارد. دختران در اوقات فراغت خود، بيشتر به فعاليت‌هاى کم‌تحرک و کمتر به فعاليت‌هاى بدنى شديد مى‌پردازند. برعکس پسران به بازى‌ها و مسابقات رقابتى که در آن به مهارت و عضلهٔ قوى نياز است، گرايش دارند. بطور کلي، با افزايش سن، تفاوت‌هاى جنسيتى در ارتباط با رغبت‌هاى نوجوان به تدريج کاهش مى‌يابد.
|
|
|
|
| نوجوانان داراى سطح هوشى بالاتر در اوقات فراغت خود، در فعاليت‌هاى متنوع‌ترى در مقايسه با نوجوانان کم‌هوش شرکت مى‌جويند. نوع فعاليت‌ها نيز با سطح هوشى آنان ارتباط دارد. نوجوانان باهوش‌تر بيشتر قادر هستند که با توجه به امکانات موجود و در دسترس، فعاليت‌هاى مورد علاقهٔ خويش را برگزينند و به فعاليت‌هايى چون مطالعهٔ کتاب و گوش دادن به برنامه‌هاى علمى راديو و غيره گرايش زياد دارند.
|
|
|
|
| آثار محيط بر رغبت‌هاى نوجوان را به دو شيوه مى‌توان مطرح کرد:
|
|
| ۱. محيط زندگى نوجوان تعيين مى‌کند که براى رغبت نوجوان چه چيزهايى امکان‌پذير است. براى مثال شمار افرادى که حضور دارند، شرايط جوى و امکانات و تسهيلات محيطى در تعيين فعاليت‌هاى مورد علاقهٔ نوجوان نقش دارد.
|
|
| ۲. فشارهاى فرهنگى بر رغبت نوجوان اثرگذار است. براى مثال علاقه به موسيقي، هنر، تأتر و غيره در برخى از جوامع و فرهنگ‌ها کاملاً مورد قبول است، در حاليکه برخى از نوجوانان به لباس و ظاهر شخصى بيشتر توجه دارند و سرانجام گروهى به فعاليت‌هاى ورزشى مانند شنا، بسکتبال، قايقراني، ماهيگيرى و غيره علاقه‌مند هستند.
|
