روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو

روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو		عشرت چون شکر ما را تو نگهدار و مرو
عشوه دهد دشمن من عشوه او را مشنو		جان و دلم را به غم و غصه بمسپار و مرو
دشمن ما را و تو را بهر خدا شاد مکن		حیله دشمن مشنو دوست میازار و مرو
هیچ حسود از پی کس نیک نگوید صنما		آنج سزد از کرم دوست به پیش آر و مرو
همچو خسان هر نفسی خویش به هر باد مده		وسوسه‌ها را بزن آتش تو به یک بار و مرو