در استغنای طبع

شاخ دولت به نزد خاقانی		میوه افشاندنش نمی‌ارزد
چرب و شیرین خوانچه‌ی دنیا		به مگس راندنش نمی‌ارزد
زر طلب کردن از در ملکان		آفرین خواندنش نمی‌ارزد
زندگی خفتگی است خاقانی		خفته آگه به یک نفس گردد
ایهنمه کارهای پهن و دراز		تنگ و کوته به یک نفس گردد
نیت من نکوست در حق دوست		دوستان را نیت نکو باشد
بد او نیک من بود چه عجب		زشت من نیز خوب او باشد
همه هم شهریان خاقانی		با وی از کبر درنیامیزند
چه عجب زاد را به یک‌جایند		لیک با یکدگر نیامیزند