تعداد مورد گزارش‌شدهٔ ليپوديستروفى مزانتريک از ۲۰۰ مورد کمتر است. در اين بيماري، فيبروز و دژنراسيون مزمن چربى در ريشهٔ مزانتر باعث ضخيم‌شدن منتشر مزانتر و يا بروز توده‌هائى در آن مى‌شود.
بيمارى در اکثر موارد خود به‌خود بهبود پيدا مى‌کند.
فيبروز خلف صفاقى
اين بيمارى ناشايعى است که مشخصهٔ آن فيبروز وسيع در اطراف بافت‌هاى خلف صفاقى مى‌باشد. بيش از دوسوم موارد ايديوپاتيک بدون تغيير هستند و ساير موارد ثانويه به داروها (نظير متى‌سرژيد، داروهاى بلوک‌کننده بتا آدرنرژيک)، خونريزى خلف صفاقي، التهاب اطراف آنوريسم، تشعشع، نشت ادرارى يا سرطان محسوب مى‌شوند. فيبروز نشانهٔ يک واکنش آلرژيک به چربى نامحلولى است (سيروئيد) که از پلاک‌هاى آتروماتوز، به‌ويژه آنهائى که درون آئورت هستند نشت کرده است. درگيرى مجراى ادرارى باترياد تشخيصى هيدرونفروز گشادى حالب‌ها (معمولاً دوطرفه)، انحراف حالب‌ها به‌طرف خط وسط، و فشار خارجى بر حالب در سطح مهره‌هاى L4 و L5 تظاهر مى‌کند. درگير دسموپلاستيک روده کوچک و بزرگ ممکن است علائم انسدادى ايجاد کند. اکثر بيماران مردان بالاى ۵۰ سالى هستند که با نارسائى کليوى يا اوروپاتى انسدادى مراجعه مى‌کنند. درد در ناحيه تحتانى پشت يا پهلو شايع است. پيورى در اکثر بيماران وجود دارد. تشخيص در صورتى مطرح مى‌شود که در CTاسکن فرآيند فيبروتيک و هر نوع تغيير آنوريسمى همزمان در آئورت ديده شود. ممکن است با MRI بتوان فيبروز را از لنفوم يا کارسينوم متاستاتيک تشخيص داد.
انسداد شديد ادرارى بايد با استنت حالب يا نفروستومى تخليه شود. پردنيزون (۳۰ تا ۶۰ ميلى‌گرم در روز) و سرکوب ايمنى مورد آزمايش قرار گرفته‌اند ولى نتايج واضحى نداشته‌اند. پيش‌آگهى تا زمانى‌که سرطان زمينه‌اى وجود نداشته باشد خوب خواهد بود.
بيمارى‌هاى امنتوم
عفونت
در عفونت‌هاى مزمن نظير سل ممکن است امنتوم عفونى شود و شبيه يک تودهٔ ملتهب و ضخيم‌شده به‌نظر برسد. التهاب غيراختصاصى امنتوم، که اغلب عارضه يک پيچ‌خوردگى قبلى است، درد مبهم شکمى ايجاد کند.
پيچ‌خوردگى و انفارکتوس
پيچ‌خوردگى اوليه (خود به‌خودي) امنتوم در صورتى بروز مى‌کند که قسمتى از آن با يک چسبندگى ثابت مانده باشد و يا درون فتق به دام افتاده باشد. چرخش امنتوم به دور پايه ثابت باعث متوقف‌شدن خونرسانى و نکروز ايسکميک مى‌شود. انفارکتوس ممکن است ثانويه به تروماى شکم يا بيمارى‌هاى عروقى نظير پلى‌آرتريت ندوزا نيز باشد. فتق پاراازوفاژيال امنتوم ممکن است زمينه‌ساز يک فتق هياتال شود و به يک ليپوم مدياستينال شباهت پيدا کند.
از نظر علائم باليني، پيچ‌خوردگى صفاق به‌صورت درد حاد شکم همراه با تهوع و استفراغ بروز مى‌کند. حساسيت فقط در محدودهٔ ناحيهٔ مبتلا يافت مى‌شود که معمولاً در سمت راست شکم
قرار دارد ولى از نقطهٔ مک‌برنى دور است. يک تودهٔ متحرک و حساس در يک‌سوم از موارد دريافت مى‌شود. درمان قطعى عبارت است از برداشتن قطعهٔ نکروزه.
