پامکورونیوم برمید - PANCURONIUM BROMIDE

	نام فارسى		پامکورونيوم برميد
	نام انگليسى		PANCURONIUM BROMIDE
	نام تجارى دارو		Pavulon
	گروه دارويى		مسدودکننده عصبى ـ عضلانى (غير دپلاريزان).
	گروه شيميايى دارو		شبه‌کورارى صناعى
	مكانيسم اثر		عبور ايمپالس‌هاى عصبى را با اتصال به رسپتورهاى کولينرژيک مهار کرده و اثر آنتاگونيستى استيل‌کولين را اعمال مي‌کند.
	موارد مصرف		تسهيل لوله‌گذارى داخل تراشه، شل‌کردن عضلات اسکلتى در طى تنفس مصنوعي، جراحى يا بيهوشى عمومي.
	ميزان مصرف		شل‌شدن عضلات: بالغين: ابتدا mg/kg 0.04-0.1 به‌طور وريدى سپس در صورت نياز mg/kg 0.01 هر نيم تا يک ساعت. کودکان بالاى ۱۰ سال: ابتدا mg/kg 0.04-0.1 به‌صورت وريدي، سپس ۵/۱ دوز اوليه هر نيم تا يک ساعت. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط نسبت به يون برم.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: قلبي‌عروقي: براديکاردي، تاکيکاردي، کاهش يا افزايش فشارخون، اکستراسيستول بطني. تنفسي: آپنه، برونکواسپاسم، سيانوز، دپرسيون تنفسي. چشم، گوش، حلق و بيني: افزايش ترشحات عضلانى ـ اسکلتي: ضعف عضلات در شلى طولاني‌مدت عضلاتى اسکلتي. پوستي: راش، گرگرفتگي، خارش، تعريق، ترشح بزاق. احتياطات: در حاملگى (جزو گروه C است) بيماري‌هاى کليوى و قلبي، تاکيکاردي، شيردهي، بچه‌هاى کوچکتر از ۲ سال، عدم تعادل الکتروليت‌ها، از دست دادن آب (دهيدراسيون)، بيماري‌هاى عصبى ـ عضلاني، مياستني‌گراو، بيماري‌هاى تنفسى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: ۴۵ـ۳۰ ثانيه. اوج اثر: ۳ـ۲ دقيقه. مدت اثر: ۶۰ دقيقه. انتشار: وسيع به بافت‌ها و مايعات خارج سلولي، به مقدار کم از جفت رد مي‌شود. متابوليسم: کبدى (به مقدار کم)، دفع: عمدتاً کليوى (نيمه عمر ۲ ساعت). تداخلات داروئي: آمينوگليکوزيدها، باسيتراسين، پلي‌ميکسين B، کليندامايسين، ليدوکانين، کينيدين، وراپاميل، سولفات منيزيم و بيهوش‌کننده‌هاى عمومى باعث تشديد اثر بلوک عصبى ـ عضلانى مي‌شوند؛ ديورتيک‌ها باعث افزايش يا کاهش اثر آن مي‌شوند؛ داروهاى مخدر باعث افزايش تضعيف تنفسى مي‌شوند؛ ليتيوم باعث تشديد اثر آن مي‌شود؛ فني‌توئين باعث کاهش برگشت بلوک عصبى ـ عضلانى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ تعادل الکتروليت‌ها (Mg.K) که ممکن است منجر به افزايش اثر دارو گردد. ـ علائم حياتى (فشارخون، نبض، تنفس، راه‌هاى هوائي)، تا زماني‌که سرعت، عمق و الکوى تنفس، نيروى دست موقع مشت‌کردن به‌حالت عادى برگردد. ـ نسبت I&O، بررسى احتباس ادرار، تکرر ادرار، اشکال در ادرار کردن. توصيه‌ها: ـ براى ايجاد فلج‌درمانى آن را همراه با ديازپام يا مرفين مصرف کنيد زيرا اين دارو به‌تنهائى ايجاد سداسيون نمي‌کند. ـ از محرک‌هاى عصبى با نظارت متخصص بيهوشى براى تعيين مهار عصبى ـ عضلانى استفاده کنيد. ـ از آتروپين براى از بين بردن آثار موسکارينى استفاده کنيد. ـ دارو را بعد از محو اثر سوکسينيل‌کولين مصرف کنيد. ـ از آنتي‌کولين استرازها براى بازگرداندن مهار عصبى ـ عضلانى استفاده نمائيد. ـ دارو را از راه IV هر ۲ـ۱ دقيقه بدون رقيق کردن و تنها با نظارت متخصص تزريق کنيد. روش تهيه / تجويز: ـ دارو را در يخچال نگهدارى نمائيد، در ظرف‌ها يا سرنگ‌هاى پلاستيکى آن را نگهدارى نکنيد. تنها از محلول‌هاى تازه استفاده کنيد. ـ اگر برقرارى ارتباط به بيمار در طى ريکاورى مشکل است قبلاً به مريض اطمينان و قوت قلب کافى بدهيد. ـ هر ۲ ساعت به‌ مقدار کافى از اشک مصنوعى به چشمان مريض چکانده و پلک‌هاى خود را ببندد تا از خشک‌شدن قرنيه جلوگيرى شود. ارزيابى باليني: پاسخ‌درماني: فلج آرواره‌ها، پلک‌ها، سرو گردن و افتادگى بدن. ريکاوري: کاهش فلج صورت، ديافراگم، پا، بازو، افتادگى بدن. قبل از ارزيابى عصبى اجازه دهيد مريض کاملاً به‌حالت عادى برگردد. واکنش‌هاى آلرژيک: راش، تب، ديسترس تنفسي، خارش به محض ملاحظه اين علائم مصرف دارو بايد قطع شود. درمان مصرف بيش از حد دارو: ادروفونيوم يا نئوستيگمين، آتروپين، مونيتورکردن قلب و عروق و در صورت نياز تنفس مصنوعي. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: کاهش: کولين‌استراز.