نکات در باب مشارکت

پاره‌اى سرگرمى‌ها مانند تهيهٔ مجموعه بيشتر جزء سرگرمى‌ها کودکان به‌شمار مى‌آيد تا بزرگسالا، و انتظار مى‌رود که با جايگزين شدن بازى با تفريح اين فعاليت‌ها به فراموشى سپرده شود. رابرتز، ساتن اسميت و کوزلکا (Roberts, Sutton Smith and Kozelka) (۱۹۶۲) بر آن هستند که ادامهٔ توأم با وسواس فعاليت‌هاى کودکان در بزرگسالى ممکن است بازتاب شکست در سازش با ارزش‌هاى دنياى بزرگسالان باشد و به‌دليلى مطمئن و شيوه‌اى جبرانى براى شخص فراهم آورد. احتمالاً ديدگاه متقاعدکننده‌تر را کى‌لوا بيان داشته است. وى معتقد است که سرگرمى‌ها - به‌ويژه جمع‌آورى اشياء و جور کردن قطعات معما گونه به‌ويژه در کودکان فعاليت‌هائى است (به مبحث مفاهيم ذهنى اوقات فراغت بنگريد) که مى‌توان به تنهائى انجام داد، ولى منتظر فرصتى است که به شکل فعاليت‌هاى اجتماعى درآيد تا به‌صورت فعاليت‌هائى در حد کمال انسانى - يا چيزى که آنها را اشکال اوقات فراغت مى‌ناميم جلوه‌گر شود. دلايل اين تفسير با توجه به اين واقعيت به‌دست مى‌آيد که (حتي) سرگرمى‌هاى کودکان به‌ندرت به‌صورت انفرادى انجام مى‌گيرد، ولى در مواردى که همه کس در مدرسه، زيرليوانى مقوائي، قوطى کبريت يا برچسب جمع‌ مى‌کند ديگر جذابيت خود را از دست مى‌دهد.

همچنين در دوران بزرگسالى بيشتر کسانى که به‌دنبال سرگرمى‌ و کارهاى دستى هستند از اعضاء باشگاه‌ها و انجمن‌ها هستند يا به گروه بزرگترى از شرکت‌کنندگان در اين امور تعلق دارند که به‌طور فعال در جايگاه‌هاى ويژهٔ آموزش بزرگسالان با همديگر ملاقات مى‌کنند يا از طريق صفحات مخصوص اعلام علايق مجلات و يا به‌وسيلهٔ مطالب کتاب‌ها از علايق همديگر خبردار مى‌شوند. بنابراين اين بحث مطرح شده که سرگرمى‌ها را بايد بخشى از جريان کلى فرهنگ اوقات فراغت در نظر گرفت که پرداختن به مهارت‌ها و علايق شخصى در محيط اجتماعى را امکان‌پذير مى‌سازد و همسان بسيارى از ديگر اشکال اوقات فراغت عنصر مهمّى در تجربهٔ اوقات فراغت به‌شمار مى‌آيد.

توزيع اجتماعى مشارکت در اين‌گونه فعاليت‌ها به خوبى مورد پژوهش قرار نگرفته و فقط پاره‌اى از گرايش‌هاى وسيع آن قابل تشخيص است (به‌بخش‌هاى اوقات فراغت تحقيقات کلى خانواده‌ها، و گرايش‌هاى اجتماعى مراجعه نمائيد). براى نمونه جمع‌آورى اشياء (مانند تمبر) که ممکن است بيشتر مورد علاقهٔ مردان باشد تا زنان، پديده‌اى مربوط به دوران بزرگسالى طبقات متوسط به‌شمار مى‌آيد. هنرهاى دستى مرتبط با فعاليت‌هاى خانه‌دارى از قبيل رويه‌کوبى مبل و پرده‌دوزى و گلدوزى تا حدود زيادى در حيطهٔ علايق زنان قرار دارد. در هر دو حالت نقش‌هاى جنسيتى که در کودکى آموخته مى‌شود، پاره‌اى از اين انگاره‌ها را توضيح مى‌دهد. طى تلاش‌هائى که به تازگى در مورد آموزش بزرگسالان انجام گرفته، سعى بر اين بوده است که در آنها شرکت‌کنندگان بتوانند به فعاليت‌هائى که تا به امروز مرسوم نبوده مانند درودگرى و ساختن در و پنجره‌هاى چوبين و غيره - بپردازند. گرچه در اين موارد اغلب انگيزه‌هاى آموزشى در کار بوده تا توجه به اوقات فراغت را با توجه به نوع درگيرى در سرگرمى‌ها و کارهاى هنرى بررسى کرد تا بتوان نظريه‌هاى کار / اوقات فراغت نظير انگارش مخالف با گسترش پارکر و حالت بى‌طرفى را آزمود. .

مات و همکارانش (Mott and etal) (۱۹۷۴) انگاره‌هاى ممکنهٔ مخالف کارهاى صنعتى دشوار، کار در معدن و کارخانه‌هاى بافندگى که کارشان از لحاظ زمينه‌اى با سرگرمى‌ اوقات فراغت آنان مانند کبوتربازى متناقض است و مغايرت فعاليت‌هاى شيئى خشن با سرگرمى‌هائى مانند پرورش پرندگان را شناسائى کردند. با وجود اين‌بيکن (Bacon) (۱۹۷۷) در بررسى خود در مورد کارآموزان صنايع‌دستى در کلاس‌هاى شبانه هيچ‌گونه انگارهٔ پايدارى در انگيزه‌هاى اين دانش‌آموزان بالغ دوره‌هاى درودگرى مشاهده نکرد. اين کلاس‌ها فقط محل تجمع کارگرانى که به کارهاى غيرِيدى اشتغال دارند و در جست‌وجوى کارهاى جبرانى نيازمند به مهارت و تجربيات هنرهاى دستى اوقات فراغت مى‌باشند نبود، بلکه طيف بسيار گسترده‌ترى از اقشار و پيشه‌هاى مختلف در آنها شرکت کرده بودند با اين همه بيکن متوجه شد که همانند بسيارى از ديگر فعاليت‌هاى توليدى اوقات فراغت احتمال زيادترى وجود داشت که افراد داراى مشاغل غير - يدى سطوح بالاتر و کارگران ماهرى که به کارهاى دستى اشتغال دارند در کلاس‌هاى درودگرى شرکت نمايند.

به‌طور کلى دانش‌ ما در مورد ميزان مشارکت در سرگرمى‌ها، کارهاى دستي، و کلاس‌هاى آموزش بزرگسالان بسيار اندک است. بدين علت اين‌گونه فعاليت‌ها مدت‌هاى مديد چندان به‌عنوان اشکال مهم فعاليت‌هاى اوقات فراغت به‌شمار نمى‌آمده است. بنابراين زمينهٔ وسيعى براى تحقيق و پژوهش‌هاى دانشجوئى در مورد اين گروه از فعاليت‌ها وجود دارد. در عين حال داده‌هاى به نسبت فراوانى در دسترس قرار دارد و بسيارى از آنها از هم‌اينک پژوهش قرار مى‌گيرد.