|
|
|
|
|
|
|
|
| فرانسيسلا تولارنسيس (Francisella Tularensis) نوعى باسيل پلى‌مورف و در رنگ‌آميزي، دو قطبى است که از طريق گزش حشرات، تماس پوستي، استنشاق يا مصرف موادى از چندين گونه حيوان وحشى به انسان منتقل مى‌شود. در ايالات متحده، انتقال عمدتاً از طريق تماس پوستى يا خرگوش‌هاى وحشى مبتلا به عفونت يا گزش کنه يا مگس گوزن صورت مى‌گيرد. تولارمى در آرکانزاس، لوکلاهاما، و ميسورى شايع است. اين سه ايالت مسئول بيش از ۵۰ درصد از موارد بيمارى در ايالات متحده هستند. موارد روزافزونى از بيمارى از اسکانديناوي، اروپاى شرقي، و سيبرى گزارش شده است.
|
|
|
|
| تظاهرات بالينى تولارمى به‌صورت چندين سندرم بالينى مختلف تظاهر مى‌کند که اکثر آنها پس از ۱۰-۲ روز دوره کمون با تب، لرز، سردرد، و ميالژى ظاهر مى‌شوند. تولارمى زخمى - غده‌اى (۸۵-۷۵ درصد از موارد) پس از تلقيح پوستى فرانسيسلا تولارنسيس شکل مى‌گيرد؛ پاپولى پديد مى‌آيد که به زخمى گودال‌شکل با قاعده نکروز تبديل مى‌شود. غدد لنفاوى ناحيه بزرگ و حساس مى‌شوند. تولارمى چشمى - غده‌اى پس از تلقيح باکترى به درون چشم ايجاد مى‌شود که به‌صورت کونژنکتيويت چرکى و لنفادونوپاتى ناحيه‌اى تظاهر مى‌نمايد. تولارمى ريوى که ميزان مرگ و مير بالائى دارد، مى‌تواند عارضه اشکال ديگر بيمارى باشد يا متعاقب استنشاق ارگانيسم پديد آيد. اين بيمارى خود را به‌صورت سرفه‌هاى خشک و ارتشاح‌هاى تکه‌اى دوطرفه نشان مى‌دهد. شکل تيفوئيدى که امروزه به‌نظر مى‌ِسد در ايالات متحده نادر باشد، به‌صورت تب و بدون ضايعه پوستى يا آدنوپاتى ظاهر مى‌شود.
|
|
|
|
| تشخيص براساس تست‌هاى آگلوتنياسيون سرولوژيک صورت مى‌گيرد. افزايش چهار برابر تيتر طى ۳-۲ هفته، براى عفونت حاد تشخيصى است. يک تيتر يک صدوشصدم يا بالاتر عفونت را مطرح مى‌سازد. رنگ‌آميزى گرم نمونه‌ها معمولاً نتايج منفى به‌بار مى‌آورد؛ رنگ‌آميزى‌هاى خاص و آنتى‌بادى فلورسانت غير مستقيم ممکن است عفونت را آشکار سازد، اما نتايج مثبت کاذب ناشى از گونه‌هاى لژيونلا نيز گزارش شده‌اند. کشت و جدا ساختن فرانسيسلا تولارنسيس کار مشکلى است. پرسنل آزمايشگاه را در معرض خطر بالائى قرار مى‌دهد، و بايستى فقط در آزمايشگاه‌هائى صورت بگيرد که روش‌هاى جداسازى کافى و پرسنل مجرب دارند.
|
|
|
|
| درمان انتخابى استرپتومايسين (۱۰-۵/۷ mg/kg عضلانى هر ۱۲ ساعت) به‌مدت ۱۰-۷ روز است؛ در عفونت‌هاى وخيم، ۱۵mg/kg هر ۱۲ ساعت در ۷۲-۴۸ ساعت اول به‌کار برده مى‌شود. جنتامايسين (۷/۱ mg/kg وريدى يا عضلانى هر ۸ ساعت) را هم مى‌توان استفاده نمود. کلرامفنيکل و تتراسيکلين هم در درمان تولارمى به‌کار برده شده‌اند؛ ميزان پاسخ اوليه مناسب، ولى ميزان عود غير قابل قبول بوده است.
|
