ده بافق

ایا آفتاب معلا جناب		که از سایه‌ات آسمان پایه جوست
در اظهار انعام حکام بافق		سخن بر لب و گریه‌ام در گلوست
در آن ده مجاور شدم هفت ماه		نپرسید حالم ،نه دشمن نه دوست
جواب سلامم ندادند باز		از آن رو که اطلاق دادن پراوست